ออกไปหลายร้อยไมล์ เขาไม่เคยไปเยี่ยมเยียนหล่อน เนื่องจากต้อง เสียเงินซื้อตั๋วรถไฟเดินทางไป ตอนนี้อาศิศเย้าแหย่เขา และพวกคน รับใช้ก็ร่วมวงด้วย จากนั้นอาศิศก็เริ่มร่ายกวีนิพนธ์ของเปอร์เซีย อูรดู กับอาหรับอย่างละนิดอย่างละหน่อย เขาหัวดีจ�ำแม่น ถือว่าเขาอ่าน หนังสือหลายหลากมากมายส�ำหรับคนวัยนี้ เนื้อหาที่เขาชอบคือความ เสื่อมของอิสลามและความไม่จีรังของความรัก ทุกคนฟังเขาอย่าง รื่นรมย์ เพราะพวกเขามองกวีนิพนธ์ด้วยทัศนะส่วนรวม ไม่ใช่ทัศนะ ส่วนตัวแบบคนอังกฤษ พวกเขาสดับรับฟังถ้อยค�ำ ... ถ้อยค�ำ ... โดยไม่ เคยเบื่อ พวกเขาหายใจซึมซับถ้อยค�ำพร้อมด้วยอากาศเย็นชื่นยาม ราตรี ไม่เคยหยุดเพื่อวิเคราะห์ ชื่อกวีอย่างฮาฟิซ ฮาลี อิคบัล ก็ เป็นเครื่องการันตีเพียงพอแล้ว อินเดีย อินเดียนับร้อยแห่ง กระซิบ กระซาบอยู่ในโลกภายนอกภายใต้ดวงจันทร์ที่ไม่อินังขังขอบกับอะไร แต่ส�ำหรับเวลานั้น อินเดียดูเป็นหนึ่งเดียวและเป็นสมบัติของพวก เขาเอง พวกเขาเข้าถึงความยิ่งใหญ่ที่ลาลับไปแล้วอีกครั้งจากเสียง สรรเสริญครวญคร�่ำ พวกเขารู้สึกกระชุ่มกระชวยขึ้นอีก เพราะถูก เตือนให้ระลึกว่าความเยาว์วัยต้องโผผินบินไป คนรับใช้ในเครื่อง แบบสีแดงชาดเข้ามาขัดจังหวะ เขาเป็นชูปรัสสีหรือรถม้ารับจ้างของ หัวหน้าแพทย์ และน�ำจดหมายมายื่นให้อาศิศ
“ ตาแก่คัลเลนดาร์อยากให้ผมไปพบที่บังกาโล ” เขาบอกโดย
ไม่ได้ขยับตัวลุก “ เขาน่าจะมีมารยาทแจ้งมาสักหน่อยว่ามีเรื่องอะไร ” “ เรื่องคนไข้น่ะสิ ฉันว่า ” “ ผมว่าไม่หรอก ผมว่าไม่มีอะไรเลย เขาบังเอิญได้รู ้เรื่องมื้อค�่ำ ของเรานี่เข้า ก็เลยนึกอยากมาขัดคอเราเล่น จะได้อวดอ�ำนาจบาตร ใหญ่ ”
“ จะว่าไปแล้ว เขาก็ชอบท�ำแบบนี้เสมอ แต่มองอีกแง่ อาจจะ
26