ದ ೇವರನ್ುನ ನ್ಂಬದವ ಸುಖಿ . ದ ೇವರನ ನೇ ಅವಲಂಬಸ್ತದವ ಅಸುಖಿ . ದ ೇವರಿಲಾಿ ಎನ್ುನವವನ್ು ಆಸ್ತತಕರ ದೃಷಿ್ಯಲ್ಲಿ ಸಹೃದಯಿಯಾಗಿ ದ ೇವರಂತ ೇ ಮೌನಿಯಾಗಿರಬ ೇಕಲಿ ... ಇಲಿದಿದದರ , ಅವನ್ ರಿೇತಿನಿೇತಿಗಳ ೇ ದವಂದವ-ಗ ೂಂದಲಕರ . ನಾಸ್ತತಕತ ಹರಣವನ್ುನ ಭೌತ್ವಸುತವಿಗ ಹ ೂೇಲ್ಲಸ್ತದರ , ಆಸ್ತತಕತ ಮರಣವನ್ುನ ದಿಕೆಃರಿಸ್ತದ ಹರಣವನ್ುನ ಪರವಸುತವಿಗ ಪರಾತ್ಪರತ್ತ್ವಕ ೆ ಸಮಾನ್ವ ನ್ುನತ್ತದ . ಮಾನ್ವಿೇಯತ ಯ ಅಳತ ಗ ೂೇಲ ೂಂದಿದದರ ಅದು ದ ೈವಿಕತ ಯ್ಕೇ ಹ ೂರತ್ು ಬ ೇರಾವುದ ೇ ವ ೈಜ್ಞಾನಿಕ ಉಪಕರಣದಿಂದಲಿವಲಿ ! ಭಾರತಿೀರ್ ಹಾಗ ಪಾಶಾಿತಯ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳಲ್ಲಿ . ಮಾಯಕ್್ ಪಾರಂಕ್ , ಪೀಟ್ರ್ ಹಿರ್ಗ್ , ಸತೆಯೀಂದರನಾರ್ ಭೆ ೀಸ್ಟ , ಐನ್ ಸೆಿೀನ್ , ಗಣಿತತ್ಞರ ರಾಮಾನುಜನ್ , ಮಣಿಭೌಮಿಕ್ , ಅಬುಾಲ್ ಕಲ್ಾಂ , ಸಿಿೀಫನ್ ಹಾಕಿಂರ್ಗ ಮುಂತಾದವರು ವಿಜ್ಞಾನ ಮತ ು ತತವಜ್ಞಾನ ಒಂದನೆ ುಂದು ಬಿಟ್ುಿ ಜಗತುನುು ಅಥ್ೆೈಯಸಲ್ಾಗದು ಎಂದು ಒಪಪಕೆ ಂಡಿದ ಾರೆ . ವಾಸುವದಲ್ಲ ವೆೈಜ್ಞಾನಿಕರೆಂದುಕೆ ಂಡವರ ಕರಮೀಣ ದೆೈವಭಕುರಾದವರಿದ ಾರೆ .
ಧಮ್ ಮತ್ುತ ನಾವು
ಪಾರಚಿೀನ ಕಾಲದಿಂದಲ ಮಾನವನಿಗೆ ಒಳಿತು ಕೆಡುಕಿನ ಪ್ರಶೆುಯ ಕಾಡಿದ ಸಂದಭಯಗಳಲ್ೆಿಲ್ಾಿ ಅವನ ಧಮಯ ಕಮಯಗಳೆೀ ಉತುರಿಸಿವೆ . ಧಮಯವು ನೆಮಮದಿಗೆ ದಾರಿ ಕಾಣಿಸಿದರೆ , ಕಮಯ- ಕೆೈಂಕರ್ಯದಲ್ಲಿ ಅವನಿಗೆ ಜೀವಿತ ಸಾರ್ಯಕಯ ಕಂಡಿದೆ . ಸತಕಮಯಫಲಗಳ ಮ ಲವೆೀ ಧಮಯ . ಧಮಯವು ದಿವಮುಖಿ . ಒಂದು ಅಂತಮುಯಖಿ . ಇನೆ ುಂದು ಬಹಿಮುಯಖಿ . ಅಂತಮುಯಖಿಗೆ ಜೀವಧಮಯ , ಬಹಿಮುಯಖಿಗೆ ಮಾನವಧಮಯ . ಇವೆರಡ ಮಾನವನಿಗೆ ಆಂತರಿಕ ಶಕಿುರ್ನುು ನಿೀಡುವುದು , ಜೀವನೆ ೀತಾ್ಹ ತುಂಬುವುದು . ಉತುಮ ಬದುಕಿಗೆ ದಾರಿ ತೆ ೀರಿಸುವುದು ; ಭವಿರ್ಯಕೆಕ ಹೆ ಸಬೆಳಕು ಕಾಣಿಸುವುದು . ಆ ಬೆಳಕೆ ಜೀವಜಗತಿುಗೆ ವಾಯಪ್ಕವಾದ ಅರ್ಯವನ ು ಕಲ್ಲಪಸಿಕೆ ಟ್ಟಿದೆ . ಅಲಿದೆೀ ಧಾಮಿಯಕತೆರ್ಲ್ಲಿ ದೆೀವರನ ು ಅರಿರ್ುವಂತೆ ಮಾಡಿದೆ . ಆದಕಾರಣ , ಮನುರ್ಯ ಧಮಯಕೆಕ ವಿಶ್ರ್ಿ ಅರ್ಯವನೆುೀ ಕೆ ಟ್ಟಿದ ಾನೆ . ಒಳಗ ಹೆ ರಗ ಧಮಯ ಕಮಯದ ಅಂಜಕೆ ಇಲಿದಿರುವ ಮನುರ್ಯನ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಕೆ ೀಲ್ಾಹಲವೆೀ ... ಹಿೀಗಿದ ಾ ಮನುರ್ಯ " ಧಮಯ " ಎಂಬುದನುು ನಾನಾ ರಿೀತಿರ್ಲ್ಲಿ ಬಳಸಿಕೆ ಳುುತಿುದ ಾನೆ !
ಎಷೆ ಿೀವೆೀಳೆ ಧಮಯದ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ , ಮಾಡಬಾರದಾನುು ಮಾಡಿ ಅದೆೀ ಸರಿಯಂದು ನಡೆದುಕೆ ಳುುವುದ ಅವನ ಪಾರರಬಧಕಮಯವೆೀ . ವಿವಿಧ ಜನಾಂಗಗಳ ಆಚರಣೆರ್ಲ್ಲಿ ಮತಿೀರ್ಧಮಯ , ರಾಜಕಾರಣದಲ್ಲಿ ಕೆ ೀಮುವಾದ ಧಮಯ , ಪ್ರತೆಯೀಕತಾ ವಾದದಲ್ಲಿ ಮತಾಂಧತೆ ಧಮಯ , ಭಯೀತಾಪದನೆರ್ಲ್ಲ ರಾಕ್ಷಸ ಧಮಯ ! ಹಿೀಗೆ ಪ್ಟ್ಟಿ ಬೆಳೆರ್ುತು ಹೆ ೀಗುತುದೆ . ಜಗದ ವಿರ್ಮತೆಗೆ ದೆೀವರು ಹೆ ಣೆರ್ಲಿ , ಪ್ರಕೃತಿಜನಯ ತಿರಗುಣಗಳೆೀ ಕಾರಣ . ಅವು ಹೆ ರಜಗತಿುನಲ್ಲ ಹಾಗ ಮನುರ್ಯರಲ್ಲಿ ಇವೆ . ಮನುರ್ಯನಿಗೆ ತಾನು ಯಾರು ? ಯಾತಕಾಕಗಿ ಬಂದೆ ? ಎಂಬ ಆತಮನ ಅರಿವಿನಲ್ಲಿದೆ ಜೀವಧಮಯ , ಅದು ವಿವೆೀಕ- ಅವಿವೆೀಕ ಹಾಗ ಮ ಢನಂಬಿಕೆಗಳಾಯವವು ಎಂಬ ಅರಿವು ಮ ಡಿಸುತುದೆ . ತಿರಗುಣಗಳಲ್ಲಿ ಸತವಗುಣದ ಮಹತವ ತಿಳಿಸುತುದೆ . ಸತವಗುಣವಿಲಿದುದೆಲಿವೂ ಧಮಯಬಾಹಿರವೆ . ಭೆ ೀಗ ಭೌತಿಕ , ಸುಖ್ ಬೆೀಕೆ ೀ ಬೆೀಡವೊೀ ಎಂಬುದು ಮಾನಸಿಕ . ಆದರೆ ಯಾವುದು ಎರ್ುಿ ಬೆೀಕು ? ಎಂದು ಹೆೀಳುವುದೆೀ ಜೀವಾತಮನ ಪ್ರಜ್ಞೆ . ಅವಿಭಕು ಕುಟ್ುಂಬಗಳು ದಾಂಪ್ತಯಗಳಲ್ಲ ಪ್ರಸಪರರು ಜೀವಧಮಯವನುರಿತು ನಡೆದುಕೆ ಂಡರೆ ಶಾಂತಿ ನೆಮಮದಿ ಇರುತುದೆ . ಸಮಾಜದಲ್ಲ ಹಣದಿಂದ ಕಮಯವಾದರೆ ಗುಣದಿಂದ ಧಮಯ . ಎಲ್ಲಿ ಹಣ ಮತ ು ಗುಣಗಳಿರುವುದೆ ೀ ಅಲ್ಲಿ ಧಮಯ ಕಮಯದ ಅಂಜಕೆ ಇರುತುದೆ . ಹಣಗಳಿಕೆ ಸತಕಮಯವಾಗಿ ಸದಿವನಿಯೀಗವಾಗವಾದರೆ ಆತಮಸಂತೆ ೀರ್ . ಹಣವಿಲಿದೆೀ ಒಂದಿರ್ುಿ ಸತಾಕರ್ಯವಾದಿೀತು . ಆದರೆ ಉಳುವರು ಶ್ವಾಲರ್ವ ಮಾಡುವರು .
ಜಗತ ು ನಿಂತಿರುವುದು ಧಮಯದ ಮೀಲ್ೆೀ . ಮಹಾಭಾರತದಲ್ಲಿ , ಜಗತಿುನಲ್ಲಿ ಧಮಯ ಇದೆಯೀ ? ಎಂಬ ರ್ಕ್ಷಪ್ರಶೆುಗೆ , ಧಮಯರಾಜ- " ಸ ರ್ಯನ ಅಸುಮಾನಕೆಕ ಧಮಯವೆೀ ಕಾರಣ " ಎನುುತಾುನೆ . ಅಂದರೆ , ಧಮಯ ಇರುವುದರಿಂದಲ್ೆೀ ಸ ರ್ಯ ಅಸುಮಿಸುವುದು . ಧಮಯವು ಸಂಪ್ೂಣಯ ಕ್ಷಯಿಸಿಹೆ ೀದರೆ ಸ ರ್ಯ ಅಸುಮಿಸಲ್ಾರ . ಭ ಮಿ ತನು ಅಕ್ಷದಲ್ಲಿ ತಿರುಗುವುದನುು ನಿಲ್ಲಿಸಿದಂತೆಯೀ . ಗರಹಗಳ ಪ್ರಿಭರಮಣೆ ತಟ್ಸುವಾಗಿ ಧರೆಯೀ ಧಗಧಗಿಸಿದಂತೆ . ಆದರೆ ಕಾಲಕಾಲಕೆಕ ಬ ದಿಮುಚಿಿದ ಕೆಂಡವನುು ಕೆದಕಿದಂತೆ ವಿಶವಪ್ರಕೃತಿರ್ ಸತವವು ಸಿಡಿದೆೀಳುತುದೆ . ಯಯೀಮಭ ಮಿಗಳ ಆಂತರಿಕ ಚಲನಶ್ೀಲ ನಿರ್ಮದ
23