40 و در روز اول ميوة درختان نيكو براي خود بگيريد ، و شاخه هاي خرما و شاخه هاي درختان پر برگ ، و بيدهاي نهر ، و به حضور يهوه خداي خود هفت روز شادي نماييد.
41 و آن را هر سال هفت روز براي خداوند عيد نگاه داريد ، براي پشتهاي شما فريضه اي ابدي است كه در ماه هفتم آن را عيد نگاه داريد.
42 هفت روز در خيمه ها ساكن باشيد ، همة متوطنان در اسرائيل در خيمه ها ساكن شوند.
43 تا طبقات شما بدانند كه من بني اسرائيل را وقتي كه ايشان را از زمين مصر بيرون آوردم در خيمه ها ساكن گردانيدم. من يهوه خداي شما هستم. 44 پس موسي بني اسرائيل را از موسمهاي خداوند خبر داد.
24 1 و خداوند موسي را خطاب كرده ،
2 كه بني اسرائيل را امر بفرما تا روغن زيتون صاف كوبيده شده براي روشنايي بگيرند ، تا چراغ را دائم ًا روشن كنند.
3 هارون آن را بيرون حجاب شهادت در خيمة اجتماع از شام تا صبح به حضور خداوند پيوسته بيآرايد. در پشتهاي شما فريضة ابدي است. چراغها را بر چراغدان طاهر ، به حضور خداوند پيوسته بيارآييد.
5 و آرد نرم بگير و از آن دوازده گرده بپز ، براي هر گرده دو عشر باشد. 6 و آنها را به دو صف ، در هر صف شش ، بر ميز طاهر به حضور خداوند بگذار.
بود.
7 و بر هر صف بخور صاف بنه ، تا بجهت يادگاري براي نان و هدية آتشين باشد براي خداوند.
8 در هر روز س�ب�ت آن را هميشه به حضور خداوند بيارآييد. از جانب بني اسرائيل عهد ابدي خواهد بود.
4
9 و از آن هارون و پسرانش خواهد بود تا آن را در مكان مقدس بخورند ، زيرا اين از هداياي آتشين خداوند به فريضة ابدي براي وي قدس اقداس خواهد
10 و پسر زن اسرائيلي كه پدرش مرد مصري بود در ميان بني اسرائيل در لشكرگاه جنگ كردند.
11 و پسر زن اسرائيلي اسم را كفر گفت و لعنت كرد. پس او را نزد موسي آوردند و نام مادر او شلوميت دختر دبري از سبط دان بود.
12 و او را در زندان انداختند تا از دهن خداوند اطلاع يابند.
13 و خداوند موسي را خطاب كرده ، گفت: 14 آن كس را كه لعنت كرده است ، بيرون لشكرگاه ببر و همة آناني كه شنيدند دستهاي خود را بر سر وي بنهند و تمامي جماعت او را سنگسار كنند.
15 و بني اسرائيل را خطاب كرده ، بگو: هر كسي كه خداي خود را لعنت كند متحمل گناه خود خواهد بود.
شود.
16 و هركه اسم يهوه را كفر گويد هر آينه كشته شود ، تمامي جماعت او را البته سنگسار كنند ، خواه غريب خواه متوطن چونكه اسم را كفر گفته است كشته
17 و كسي كه آدمي را بزند كه بميرد ، البته كشته شود.
18 و كسي كه بهيمه اي را بزند كه بميرد عوض آن را بدهد ، جان به عوض جان.
19 و كسي كه همساية خود را عيب رسانيده باشد چنانكه او كرده باشد ، به او كرده خواهد شد. 20 شكستگي عوض شكستگي ، چشم عوض چشم ، دندان عوض دندان ، چنانكه به آن شخص عيب رسانيده ، همچنان به او رسانيده شود.
21 و كسي كه بهيمه اي را كشت ، عوض آن را بدهد ، اما كسي كه انسان را كشت ، كشته شود.
22 شما را يك حكم خواهد بود ، خواه غريب خواه متوطن ، زيرا كه من يهوه خداي شما هستم.
23 و موسي بني اسرائيل را خبر داد ، و آن را كه لعنت كرده بود ، بيرون لشكرگاه بردند ، و او را به سنگ سنگسار كردند. پس بني اسرائيل چنان كه خداوند به موسي امر فرموده بود به عمل آوردند.
25 1 و خداوند موسي را در كوه سينا خطاب كرده ، گفت:
2 بني اسرائيل را خطاب كرده ، به ايشان بگو: چون شما به زميني كه من به شما مي دهم ، داخل شويد ، آنگاه زمين ، س�ب�ت خداوند را نگاه بداريد.
3 شش سال مزرعة خود را بكار ، و شش سال تاكستان خود را پازش بكن ، و محصولش را جمع كن. 4 و در سال هفتم س�ب�ت آرامي براي زمين باشد ، يعني س�ب�ت براي خداوند مزرعة خود را مكار و تاكستان خود را پازش منما.
5 آنچه از مزرعة تو خودرو باشد ، درو مكن ، و انگورهاي مو پازش ناكردة خود را مچين ، سال آرامي براي زمين باشد.
96