20 پس يعقوب براي راحيل هفت سال خدمت كرد. و به سبب محبتي كه به وي داشت ، در نظرش روزي چند نمود.
21 و يعقوب به لابان گفت: زوجه ام را به من بسپار ، كه روزهايم سپري شد ، تا به وي درآيم.
22 پس لابان همة مردان آنجا را دعوت كرده ، ضيافتي برپا نمود ،
23 و واقع شد كه هنگام شام ، دخترخود ، ليه را برداشته او را نزد آورد ، و او به وي درآمد. 24 و لابان كنيز خود زلفه را ، به دختر خود ليه به كنيزي داد.
25 صبحگاهان ديد ، كه اينك ليه است! پس به لابان گفت: اين چيست كه به من كردي ؟ مگر براي راحيل نزد تو خدمت نكردم ؟ چرا مرا فريب دادي ؟ 26 لابان گفت: در ولايت ما چنين نمي كنند كه كوچكتر را قبل از بزرگتر بدهند.
27 هفتة اين را تمام كن و او را نيز به تو مي دهيم ، براي هفت سال ديگر كه خدمتم بكني. 28 پس يعقوب چنين كرد ، و هفتة او را تمام كرد ، و دخترخود ، راحيل بزني بدو داد.
29 و لابان ، كنيز خود ، بلهه را به دخترخود ، راحيل به كنيزي داد. 30 و به راحيل نيز درآمد و او را از ليه بيشتر دوست داشت ، و هفت سال ديگر خدمت وي كرد.
31 و چون خداوند ديد كه ليه مكروه است ، رحم او را گشود. ولي راحيل ، نازاد ماند.
32 و ليه حامله شده ، پسري بزاد و او را رؤبين نام نهاد ، زيرا گفت: خداوند مصيبت مرا ديده است. آلان شوهرم مرا دوست خواهد داشت.
33 و بار ديگر حامله شده ، پسري زاييد و گفت: چونكه خداوند شنيد كه من مكروه هستم ، اين را نيز به من بخشيد. پس او را شمعون ناميد. 34 و باز آبستن شده ، پسري زاييد و گفت: اكنون اين مرتبه شوهرم با من خواهد پيوست ، زيرا كه برايش سه پسر زاييدم. از اين سبب او را لاوي نام نهاد. 35 و بار ديگر حامله شده ، پسري زاييد و گفت:
اين مرتبه خداوند را حمد مي گويم. پس او را يهودا نام نهاد. آنگاه از زاييدن باز ايستاد.
30 1 و اما راحيل ، چون ديد كه براي يعقوب ، اولادي نزاييد ، راحيل بر خواهر خود حسد برد. و به يعقوب گفت: پسران به من بده و ا ّلا مي ميرم.
2 آنگاه غضب يعقوب بر راحيل افروخته شد و گفت: » مگر من به جاي خدا هستم كه بار رحم را از تو باز داشته است ؟
3 گفت: اينك كنيز من ، بلهه! بدو درآ تا بر زانويم بزاد ، و من نيز از او اولاد بيابم. 4 پس كنيز خود بلهه را به يعقوب به زني داد ، و او به وي درآمد.
5 و بلهه آبستن شده ، پسري براي يعقوب زاييد.
6 و راحيل گفت: خدا مرا داوري كرده است ، و آواز مرا نيز شنيده ، و پسري به من عطا فرموده است. پس او را دان نام نهاد.
7 و بلهه ، كنيز راحيل ، باز حامله شده ، پسر دومين براي يعقوب زاييد.
8 و راحيل گفت: به ك ُشتيهاي خدا با خواهرخود كشتي گرفتم و غالب آمدم. و او را نفتالي نام نهاد. 9 و اما ليه چون ديد كه از زاييدن باز مانده بود ، كنيز خود زلفه را برداشته ، او را به يعقوب به زني داد.
10 و زلفه ، كنيز ليه ، براي يعقوب پسري زاييد.
11 و ليه گفت: به سعادت! پس او را جاد ناميد.
12 و زلفه ، كنيز ليه ، پسر دومين براي يعقوب زاييد.
13 و ليه گفت: به خوشحالي من! زيراكه دختران ، مرا خوشحال خواهند. و او را اشير نام نهاد.
من بده.
14 و در ايام درو گندم ، رؤبين رفت و مهر گياهها در صحرا يافت و آنها را نزد مادر خود ليه ، آورد. پس راحيل به ليه گفت: از مهر گياههاي پسر خود به
15 وي را گفت: » آيا كم است كه شوهر مرا گرفتي و مهر گياه پسر مرا نيز مي خواهي بگيري ؟» راحيل گفت: امشب به عوض مهر گياه پسرت ، با تو بخوابد.
16 و وقت عصر ، چون يعقوب از صحرا مي آمد ، ليه به استقبال وي بيرون شده گفت: » به من درآ ، زيراكه تو را به مهرگياه� پسر خود اجير كردم. پس آنشب با وي همخواب شد.
17 و خدا ، ليه را مستجاب فرمود كه آبستن شده ، پسر پنجمين براي يعقوب زاييد.
18 و ليه گفت: خدا اجرت به من داده است ، زيرا كنيز خود را به شوهر خود دادم .» و او را يساكار نام نهاد. 19 و بار ديگر ليه حامله شده ، پسر ششمين براي يعقوب زاييد. 20 و ليه گفت: خدا عطاي نيكو به من داده است. اكنون شوهرم با من زيست خواهد كرد ، زيراکه شش پسر براي او زاييدم. پس او را زبولون ناميد.
21 و بعد از آن دختري زاييد ، و او را دينه نام نهاد.
22 پس خدا راحيل را بياد آورد ، و دعاي او را اجابت فرموده ، خدا رحم او را گشود.
23 و آبستن شده ، پسري بزاد و گفت: خدا ننگ مرا برداشته است. 24 و او را يوسف ناميده ، گفت: خداوند پسري ديگر براي من مزيد خواهد كرد .»
25 و واقع شد كه چون راحيل ، يوسف را زاييد ، يعقوب به لابان گفت: مرا مرخص كن تا به مكان و وطن خويش بروم.
26 زنان و فرزندان مرا كه براي ايشان تو را خدمت كرده اند به من واگذار تا بروم زيرا خدمتي كه به تو كردم ، تو مي داني. 27 لابان وي را گفت: كاش كه منظور نظر تو باشم ، زيرا َت َفأ ًلا يافته ام كه به خاطر تو ، خداوند مرا بركت داده است.
28 و گفت: اجرت خود را بر من معين كن تا آن را به تو دهم. 29 وي را گفت: خدمتي كه به تو كرده ام ، خود مي داني و مواشي ات چگونه نزد من بود.
21