7 ليكن چشمان شما تمامي اعمال عظيمة خداوند را كه كرده بود ، ديدند.
8 پس جميع اوامري را كه من امروز براي شما امر مي فرمايم نگاه داريد ، تا قوي شويد و داخل شده ، زميني را كه براي گرفتن آن عبور مي كنيد ، به تصرف آوريد.
9 و تا در آن زميني كه خداوند براي پدران شما َقس�م خورد كه آن را به ايشان و به ذري�ت ايشان بدهد ، عمر دراز داشته باشيد ، و زميني كه به شير وشهد جاري است.
10 زيرا زميني كه تو براي گرفتن آن داخل مي شوي ، مثل زمين مصر كه از آن بيرون آمدي نيست ، كه در آن تخم خود را مي كاشتي و آن را مثل باغ ب� ُقول به پاي خود سيراب مي كردي.
11 ليكن زميني كه شما براي گرفتنش به آن عبور مي كنيد ، زمين كوهها و در�ه هاست كه از بارش آسمان آب مي نوشد ،
12 زميني است كه ي�ه�و�ه خدايت بر آن التفات دارد و چشمان ي�ه�و�ه خدايت از اول سال تا آخر سال پيوسته بر آن است.
13 و چنين خواهد شد كه اگر اوامري را كه من امروز براي شما امر مي فرمايم ، بشنويد ، و ي�ه�و�ه خداي خود را دوست بداريد ، و او را به تمامي دل و به تمامي جان خود عبادت نماييد ،
14 آنگاه باران زمين شما يعني باران اولين و آخرين را در موسمش خواهد بخشيد ، تا غل ّة و شيره و روغن خود را جمع نمايي.
15 و در صحراي تو براي بهايمت علف خواهم داد تا بخوري و سير شوي.
16 با حذر باشيد مبادا دل شما فريفته شود و برگشته ، خدايان ديگر را عبادت و سجده نماييد. 17 و خشم خداوند بر شما افروخته شود ، تا آسمان را مسدود سازد ، و باران نبارد ، و زمين محصول خود را ندهد و شما از زمين نيكويي كه خداوند به شما مي دهد ، بزودي هلاك شويد.
18 پس اين سخنان مرا در دل و جان خود جا دهيد ، و آنها را بر دستهاي خود براي علامت ببنديد ، و در ميان چشمان شما عصابه باشد.
19 و آنها را به پسران خود تعليم دهيد ، و حين نشستنت در مانة خود ، و رفتنت به راه و وقت خوابيدن و برخاستنت از آنها گفتگو نماييد. 20 و آنها را بر با هوهاي در خانة خود و بر دروازه هاي خود بنويسيد ،
21 تا اي�ام شما و اي�ام پسران شما بر زميني كه خداوند براي پدران شما َقس�م خورد كه به ايشان بدهد ، كثير شود ، مثل اي�ام افلاك بر بالاي زمين.
22 زيرا اگر تمامي اين اوامر را كه من بجهت عمل نمودن به شما امر مي فرمايم ، نيكو نگاه داريد ، تا ي�ه�و�ه خداي خود را دوست داريد ، و در تمامي طريقهاي او رفتار نموده ، به او م�لصق شويد
23 آنگاه خداوند جميع اين امت ها را از حضور شما اخراج خواهد نمود ، و شما امت هاي بزرگتر و قويتر از خود را تسخير خواهيد نمود. 24 هر جايي كه كف پاي شما بر آن گذارده شود ، از آن شما خواهد بود ، از بيابان و لبنان و از نهر ، يعني نهر فرات تا درياي غربي ، حدود شما خواهد بود. 25 و هيچكس ياراي مقاومت با شما نخواهد داشت ، زيرا ي�ه�و�ه خداي شما ترس و خوف شما را بر تمامي زمين كه به آن قدم مي زنيد مستولي خواهد ساخت ، چنانكه به شما گفته است.
26 اينك من امروز بركت و لعنت پيش شما مي گذارم. 27 اما بركت ، اگر اوامر ي�ه�و�ه خداي خود را كه من امروز به شما امر مي فرمايم ، اطاعت نماييد.
28 و اما لعنت ، اگر اوامر ي�ه�و�ه خداي خود را اطاعت ننموده ، از طريقي كه من امروز به شما امر مي فرمايم برگرديد ، و خدايان غير را كه نشناخته ايد ، پيروي نماييد.
29 و واقع خواهد شد كه چون ي� ه�و� ه ، خدايت تو را به زميني كه به جهت گرفتنش به آن مي روي داخل سازد ، آنگاه بركت را بر كوه ج�ر ّزيم و لعنت را بر كوه ا�ي�بال خواهي گذاشت.
30 آيا آنها به آن طرف ُار�د�ن� نيستند پ�شت راه غروب آفتاب ، در زمين كنعانياني كه در ع�ر�به ساكنند مقابل ج ِل ْجال نزد بلوطهاي م�ور�ه.
31 زيرا كه شما از ُار�د�ن� عبور مي كنيد تا داخل شده ، زميني را كه ي�ه�و�ه خدايت به تو مي بخشد به تصرف آوريد ، و آن را خواهيد گرفت و در آن ساكن خواهيد شد.
32 پس متوجه باشيد تا جميع اين فرايض و احكامي را كه من امروز پيش شما مي گذارم ، به عمل آوريد.
12 1 اينهاست فرايض و احكامي كه شما در تمامي روزهايي كه بر زمين زنده خواهيد ماند ، مي بايد متوجه شده ، به عمل آريد ، در زميني كه ي�ه�و�ه خداي پدرانت به تو داده است ، تا در آن تصرف نمايي.
2 جميع اماكن امت هايي را كه در آنها خدايان خود را عبادت مي كنند و شما آنها را اخراج مي نماييد خراب نماييد ، خواه بر كوههاي بلند خواه بر تل ّها و خواه زير هر درخت سبز.
148