جزو «بیست و دو» درس آموزشی از کتاب مقدّس کتاب مقدّس؛ عهد عتیق؛ کامل | Page 149

3 مذبحهاي ايشان را بشكنيد و ستونهاي ايشان را خرد كنيد ، و اشيره هاي ايشان را به آتش بسوزانيد ، و بتهاي تراشيده شدة خدايان ايشان را قطع نماييد ، و نامهاي ايشان را از آنجا محو سازيد. 4 با ي�ه�و�ه خداي خود چنين عمل منماييد.
5 بلكه به مكاني كه ي�ه�و�ه خداي شما از جميع اسباط شما برگزيدند تا نام خود را در آنجا بگذارد ، يعني مسكن او را بطلبد و به آنجا برويد. 6 و به آنجا قرباني هاي سوختني و ذبايح و ع�شرهاي خود ، و هداياي افر اشتن ِي دستهاي خويش ، و نذرها و نوافل خود و نخست زاده هاي رمه و گلة خويش را ببريد.
نماييد.
7 و درآنجا به حضور ي�ه�و�ه خداي خود بخوريد ، و شما و اهل خانة شما در هر شغل دست خود كه ي�ه�و�ه خداي شما ، شما را در آن بركت دهد ، شادي
8 موافق هرآنچه ما امروز در اينجا مي كنيم ، يعني آنچه در نظر هركس پسند آيد ، نكنيد. 9 زيرا كه هنوز به آرامگاه و نصيبي كه ي�ه�و�ه خداي شما ، به شما مي دهد داخل نشده ايد.
‎10‎ اما چون از ُار�د� ن� عبور كرده ، در زميني كه ي�ه�و�ه ، خداي شما ، براي شما تقسيم مي كند ، ساكن شويد ، و او شما را از جميع دشمنان شما از هر طرف آرامي دهد تا در امني�ت سوكنت نماييد ،
‎11‎ آنگاه به مكاني كه ي�ه�و�ه خداي شما برگزيدند تا نام خود را در آن ساكن سازد ، به آنجا هرچه را كه من به شما امر فرمايم بياوريد ، از قرباني هاي سوختني و ذبايح و ع�شرهاي خود ، و هداياي افراشتن ِي دستهاي خويش ، و همة نذرهاي بهترين خود كه براي خداوند نذر نماييد.
‎12‎ و به حضور ي�ه�و�ه خداي خود شادي نماييد ، شما با پسران و دختران و غلامان و كنيزان خود ، و لاوياني كه درون دروازه هاي شما باشند چونكه ايشان را با حص ّه اي و نصيبي نيست.
‎13‎ باحذر باش كه در هر جايي كه مي بيني قرباني هاي سوختني خود را نگذراني ،
آوري.
‎14‎ بلكه در مكاني كه خداوند در يكي از اسباط تو برگزينند در آنجا قرباني هاي سوختني خود را بگذراني ، و در آنجا هرچه من به تو امر فرمايم ، به عمل
‎15‎ ليكن گوشت را برحسب تمامي آروزي دلت ، موافق بركتي كه ي�ه�و�ه خدايت به تو دهد ، در همة دروازه هايت ذبح كرده ، بخور ، اشخاص نجس و طاهر از آن بخورند چنانكه از غزال و آهو مي خورند.
‎16‎ ولي خون را نخور ، آن را مثل آب بر زمين بريز. ‎17‎ ع�شر غل ّه و شيره و روغن و نخست زادة رمه و گلة خود را در دوازه هاي خود مخور ، و نه هيچ يك از نذرهاي خود را كه نذر مي كني و از نوافل خود و هداياي افراشتني دست خود را.
‎18‎ بلكه آنها را به حضور ي�ه�و�ه خدايت در مكاني كه ي�ه�و�ه خدايت برگزيند ، بخور ، تو پسرت و دخترت و غلامت و كنيزت و لاوياني كه درون دروازه هاي تو باشند ، و به هرچه دست خود را بر آن بگذاري به حضور ي�ه�و�ه خدايت شادي نما.
‎19‎ باحذر باش كه لاويان را در تمامي روزهايي كه در زمين خود باشي ، ترك ننمايي. ‎20‎ چون ي�ه�و�ه ، خدايت ، حدود تو را بطوري كه تو را وعده داده است ، وسيع گرداند ، و بگويي كه گوشت خواهم خورد ، زيرا كه دل تو به گوشت خوردن مايل است ، پس موافق همة آرزوي دلت گوشت را بخور.
‎21‎ و اگر مكاني كه ي�ه�و�ه ، خدايت ، برگزيند تا اسم خود را در آن بگذارد از تو دور باشد ، آنگاه از رمه و گلة خود كه خداوند به تو دهد ذبح كن ، چنانكه به تو امرفرموده ام و از هرچه دلت بخواهد در دروازه هايت بخور.
‎22‎ چنانكه غزال و آهو خورده شود ، آنها را چنين بخور ، شخص نجس و شخص طاهر از آن برابر بخورند.
‎23‎ ليكن هوشيار باشد كه خون را نخوري. ‎24‎ آن را مخور ، بلكه مثل آب بر زمينش بريز.
‎25‎ آن را مخور تا براي تو و بعد از تو براي پسرانت نيكو باشد هنگامي كه آنچه در نظر خداوند راست است ، بجا آوري. ‎26‎ ليكن موقوفات خود را كه داري و نذرهاي خود را برداشته ، به مكاني كه خداوند برگزيند ، برو.
‎27‎ و گوشت و خوردن قرباني هاي سوختني خود را بر مذبح ي�ه�و�ه خدايت بگذران و خون ذبايح تو بر مذبح ي�ه�و�ه خدايت ريخته شود و گوشت را بخور. ‎28‎ متوجه باش كه همة اين سخناني را كه من به تو امر مي فرمايم بشنوي تا براي تو و بعد از تو براي پسرانت هنگامي كه آنچه در نظر ي�ه�و�ه ، خدايت ، نيكو و راست است بجا آوري تا به ابد نيكو باشد.
شوي.
‎29‎ وقتي كه ي�ه�و�ه ، خدايت ، امت هايي را كه به جهت گرفتن آنها به آنجا مي روي ، از حضور تو منقطع سازد ، و ايشان را اخراج نموده ، در زمين ايشان ساكن
‎149‎