23 اما لاويان خدمت خيمة اجتماع را بكنند و متحمل گناه ايشان بشوند ، اين در قرنهاي شما فريضه اي ابدي خواهد ، و ايشان درميان بني اسرائيل ملك نخواهند يافت.
24 زيرا كه عشر بني اسرائيل را كه آن را نزد خداوند براي هدية افراشتني بگذرانند به لاويان بجهت ملك بخشيدم. بنابراين به ايشان گفتم كه درميان بني اسرائيل ملك نخواهند يافت .»
25 و خداوند موسي را خطاب كرده ، گفت:
26 كه لاويان را نيز خطاب كرده ، به ايشان بگو: چون عشري را كه از بني اسرائيل به شما براي ملكيت دادم از ايشان بگيريد ، آنگاه هدية افراشتني خداوند را از آن ، يعني عشري از عشر بگذرانيد.
27 و هدية افراشتني شما براي شما ، مثل غلة خرمن و پري چرخشت حساب مي شود.
28 بدينطور شما نيز از همة عشرهايي كه از بني اسرائيل مي گيريد ، هدية افراشتني براي خداوند بگذرانيد ، و از آنها هدية افراشتني خداوند را به هارون كاهن بدهيد.
19
29 از جميع هداياي خود ، هر هدية خداوند را از تمامي پيه آنها و از قسمت مقدس آنها بگذرانيد. 30 و ايشان را بگو هنگامي كه پيه آنها را از آنها گذرانيده باشيد ، آنگاه براي لاويان مثل محصول خرمن و حاصل چرخشت حساب خواهد شد.
31 و شما و خاندان شما آن را در هر جا بخوريد زيرا كه اين مزد شما است ، به عوض خدمتي كه در خيمة اجتماع مي كنيد.
32 و چون پيه آنها را از آنها گذرانيده باشيد ، پس به سبب آنها متحمل گناه نخواهيد بود ، و چيزهاي مقدس بني اسرائيل را ناپاك نكنيد ، مبادا بميرند.
1 و خداوند موسي و هارون را خطاب كرده ، گفت:
2 اين است فريضة شريعتي كه خداوند آن را امر فرموده ، گفت: به بني اسرائيل بگو كه گاو سرخ پاك كه در آن عيب نباشد و يوغ بر گردنش نيامده باشد ، نزد تو بياورند.
3 و آن را به العازار كاهن بدهيد ، و آن را بيرون از لشكرگاه برده ، پيش روي وي كشته شود. 4 و العازار كاهن به انگشت خود از خون آن بگيرد ، و به سوي پيشگاه خيمة اجتماع آن خون را هفت مرتبه بپاشد.
5 و گاو در نظر او سوخته شود ، پوست و گوشت و خون با سرگين آن سوخته شود. 6 و كاهن چوب سرو با زوفا و قرمز گرفته ، آنها را درميان آت ِش گاو بيندازد.
7 پس كاهن رخت خود را بشويد و بدن خود را به آب غسل دهد ، و بعد از آن در لشكرگاه داخل شود و كاهن تا شام نجس باشد. 8 و كسي كه آن را سوزانيد ، رخت خود را به آب بشويد و بدن خود را به آب غسل دهد ، و تا شام نجس باشد.
9 و شخص طاهر ، خاكستر گاو را جمع كرده ، بيرون از لشكرگاه در جاي پاك بگذارد. و آن بجهت جماعت بني اسرائيل براي آب تنزية نگاه داشته شود آن قرباني گناه است.
10 و كسي كه خاكستر گاو را جمع كند ، رخت خود را بشويد و تا شام نجس باشد. اين براي بني اسرائيل و غريبي كه درميان ايشان ساكن باشد ، فريضه اي ابدي خواهد بود.
11 هركه ميتة هر آدمي را لمس نمايد ، هفت روز نجس باشد.
12 و آن شخص در روز سوم خويشتن را به آن پاك كند ، و در روز هفتم طاهر باشد ، و اگر خويشتن را در روز سوم پاك نكرده باشد ، در روز هفتم طاهر نخواهد بود.
13 و هركه ميتة هر آدمي را كه مرده باشد لمس نموده ، و خود را به آن پاك نكرده باشد ، او مسكن خداوند را ملوث كرده است. و آن شخص از اسرائيل منقطع شود ، چونكه آب تنزيه بر او پاشيده نشده است ، نجس خواهد بود ، و نجاستش بر وي باقي است.
14 اين است قانون براي كسي كه در خيمه اي بميرد ، هركه داخل آن خيمه شود و هركه در آن خيمه باشد هفت روز نجس خواهد بود.
15 و هر ظرف گشاده كه سر پوش بر آن بسته نباشد ، نجس خواهد بود.
16 و هركه در بيابان كشتة شمشير يا ميته يا استخوان آدمي يا قبري را لمس نمايد ، هفت روز نجس باشد. 17 و براي شخص نجس از خاكستر آتش آن قرباني گناه بگيرند و آب روان بر آن در ظرفي بريزند.
18 و شخص طاهر زوفا گرفته ، در آن آب فرو برد و بر خيمه بر همة اسباب و كساني كه در آن بودند و بر شخصي كه استخوان يا مقتول يا ميته يا قبر را لمس كرده باشد ، بپاشد.
19 و آن شخ ِص طاهر ، آب را بر آن شخص نجس در روز سوم و در روز هفتم بپاشد ، و در روز هفتم خويشتن را تطهير كرده ، رخت خود را بشويد و به آب غسل كند و در شام طاهر خواهد بود.
20 و اما كسي كه نجس شده ، خويشتن را تطهير نكند. آن شخص از ميان جماعت منقطع شود ، چونكه م�ق ْد�س خداوند را ملوث نموده ، و آب تنزيه بر او پاشيده نشده است او نجس است.
21 و براي ايشان فريضة ابدي خواهد بود. و كسي كه آب تنزيه را بپاشد ، رخت خود را بشويد و كسي كه آب تنزيه را لمس كند ، تا شام نجس باشد.
120