Ռուս-պարսկական երկրորդ պատերազմի հետևանքով (1826-1828) Երևանը նվաճվեց Ռուսական կայսրության կողմից և 1828 թ. փետրվարի 10-ին կնքված Թուրքմենչայի պայմանագրով պաշտոնապես ներառվեց կայսրության կազմում: Երևան քաղաքի առաջին ընդհանուր հատակագիծը մշակվեց 1854 թ.: Այդ նախագծի համաձայն՝ կառուցվեցին Սուրբ Հռիփսիմե և Սուրբ Գայանե կանանց կրթարանները, ինչպես նաև Անգլիական այգին: Առաջին տպագրատունը Երևանում հիմնվեց Զաքարիա Գևորգյանի կողմից 1874 թ., իսկ 1879 թ.բացվեց առաջին թատրոնը: 1902 թ. հիմնադրվեց Երևանի առաջին հասարակական գրադարանը: Այս ընթացքում Երևանը երկաթուղային կապ ստեղծեց Ալեքսանդրապոլի (Գյումրի), Թբիլիսիի և Ջուլֆայի հետ: Քաղաքի առաջին հեռախոսակապը սկսեց գործել 1913 թ.: 20-րդ դարի սկզբին Երևանի քաղաքային բնակչության թիվը շուրջ 30,000 էր:
Երևանը՝ որպես Հայկական մարզի մայրաքաղաք
Ռուսական կայսրության օրոք Երևանը Հայկական մարզի (դաշնային միավոր, նահանգ) վարչական կենտրոնն էր, ավելի ուշ՝ մինչև 1917 թ., էրիվանի (Երևան) նահանգն էր: Այսպիսով՝ Երևանը տնտեսական, քաղաքական և սոցիալ-մշակութային զարգացման մի նոր փուլ է մտնում: Քանդվում են հին կառույցները,և դրանց փոխարեն կառուցվում են նորերը:
Երևանի գլխավոր հրապարակը, 1916
Պատմություն:
Ռուսական ժամանակաշրջան