Շերգիր թագավո ՞ րը ՝ իրենց զորագնդերով , որ ևս տասնհինգ հազար են ... Նեղություն կլինի նրանց համար ։
Արքան հայացքը կտրեց քարտեզից ։
— Ստրատելատ Տրայանոսը Եռանդում ու Բախիշում նստած հռոմեաց կոհորտաները մեր այլ քաղաքների հետևակ բերդականների հետ կմիացնի հայոց զորագնդերին ։ Դա մենք պիտի հասցնենք տասն օրում ։
— Որտեղի ՞ ց է հայտնի ամենն այդպիսի մանրամասնությամբ ,— հարցրեց Բաթ իշխանը ՝ անկարող լինելով զարմանքը քողարկել ։
Թագավորը լռեց մի պահ , շուրջը նայեց , ասես դժվարանում էր գաղտնիք բացահայտել ։
— Մերուժան իշխանն է հաղորդել ,— ասաց ։
— Մերուժա ՞ նը , Արծրունի ՞ ն ,— ապշահար կանչեցին Բաթ իշխանն ու Երեմիան միաձայն . զորապետը զարմացած ուսերն էր թոթվում , իսկ Երեմիան ոչ մի կերպ լսածին հավատալ չկարողանալով ՝ ավելացրեց հուզված ձայնով .
— Բայց նա , արքա ՛, քանի դեռ քո հայր ու մեր թագավոր Արշակը բանտված էր , պղծում էր մեր երկիրը , ավերում էր վանքերը և ատրուշաններ կանգնեցնում ամենուր ։
— Մի ՞ թե ատրուշանը պղծություն է , Երեմիա ՛. այն դեռ քո պապն է երկրպագել ։
— Բայց նա հայրենիքի դավաճան է ճանաչված , արքա , և նզովվել է նրա անունը ,— համառեց Երեմիան ։
Բաթ իշխանն անհամբեր սպասում էր արքայի պատասխանին ։
— Դու շփոթում ես նրան Գլակի և կամ Արտավանի հետ , Երեմիա ։ Մերուժան իշխանի պայքարը եկեղեցու դեմ է , մինչդեռ եկեղեցին Հայրենիք չէ ։ Իսկ Հայրենիքին նա օգնում է , որքան կարողանում է ։
Երեմիան շվարած մերթ Բաթ իշխանին էր նայում , մերթ ՝ արքային ։