Արծրուն Պեպանյանի գրքեր Կոնսերվատիվ հեղափոխություն | Page 56

իրականացումը: Ոչնչացվեց ՍԱ-ն, կուսակցության մեջ ինքնավարության կարգավիճակ ստացավ ՍՍ-ը, որն արտաքուստ ներկայանում էր որպես պահնորդական-ոստիկանական կառույց, մինչդեռ իրականում, ինչպես նշվել է, վանական օրդեն էր` իր հիերարխիայով: Օրդենի բարձրագույն ղեկավարները Ֆուլեի միության անդամներ էին, 1926 թվականից այդ օրդենի գլխավոր մոգը Հիմլերն էր, ով ներկայանում էր որպես Հենրիխ առաջինի երկրորդ մարմնավորում: (Հավելենք, որ Հիտլերն իրեն ընկալում էր որպես Ֆրիդրիխ 2-րդ կայսեր վերամարմնավորում): ԿՈՐԾԱՆԱՐԱՐ ՇՐՋԱԴԱՐՁ Մեր խնդիրը չէ ամենևին քննել երկրորդ համաշխարհային պատերազմում գերմանական կողմի պարտության պատճառները: Բայցևայնպես, ներկայացնենք կատարվածի բացատրության ոչ ստանդարտ մի տարբերակ, որին ընթերցողը դժվար թե տեղյակ լինի: Սկզբնական շրջանում ՍՍ-ում երկու հիմնական թեզեր կային` Արյան և Հողի: Արյան թեզի կողմնակիցները գտնում էին, որ պետությունը հարկավոր է կառուցել արյան հայտանիշով, էթնիկ ընդհանրությամբ: Այս դեպքում, սակայն, ընտրյալ ազգը հարկադրված էր լինելու ապրել թշնամիների մեջ: Մյուս թեզի կողմնակիցները հաշվի էին առնում միևնույն տարածքի վրա ապրող բոլոր ժողովուրդների շահերը: Այսինքն, յուրային էին հավարվում բոլոր նրանք, անկախ ազգային պատկանելությունից, ովքեր անհրաժեշտության դեպքում զենքը ձեռքին կպաշտպանեին Գերմանիայի շահերը: Սա այն ժամանակ կոչվեց ինտերֆաշիզմ: Շրջանառվում էր նաև ինտերֆաշիզմի ընդլայնված տարբերակը` յուրային համարել նաև եվրասիական ժողովուրդներին: Այս վերջինի կողմնակից էր Հաուսհոֆերը: Նա գտնում էր, որ Գերմանիայի թշնամիները Անգլիան և ԱՄՆ-ն են և որ հարկավոր է աշխարհաքաղաքականությունը կառուցել եվրասիական ժողովուրդների շահերի համադրման հիման վրա: 1935 թվականից սկսած երկրի ներքում կյանքում տեղի ունեցան կտրուկ փոփոխություններ. Վիրտը տնային կալանքի ենթարկվեց: Ապա պանգերմանիզմի հետևորդները հաղթեցին բազմազգ ՍՍ պետության կողմնակիցներին, և Հիտլերն ընտրեց առաջին տարբերակը: Այս ամենը հանգեցրին նրա ագրեսիվ ձգտումների ուղղմանը դեպի արևելք: Հիտլերը նաև գտնում էր, թե Ստալինգրադը կառուցված է ազարական կագանաթի մայրաքաղաքի տեղում և Վոլգայի ուղղությամբ հարվածը կոչնչացնի հին հրեականության օրրանը: ԿԱՐՈ՞Ղ ԷԻՆ ՀԱՂԹԵԼ ԳԵՐՄԱՆԱՑԻՆԵՐԸ Մարդիկ նույնը չեն,- գտնում էին ֆուլեականները,- քանի որ ոչ բոլորն են հսկաների ժառանգները: Կան իրական մարդիկ, որ կոչված են հաղթահարել վերափոխման փուլը, նրանք ունեն հոգեկան հատուկ մի օրգան, որն օգտագործվելու է տիեզերական ուժերի հավասարակշռությունը պահելու համար: Նրանք նոր քաղաքակրթության մաս են կազմելու: Կա նաև մարդու մի այլ տեսակ, որն առաջացել է երկրագնդի համար մութ, այսինքն` անլուսին տարիներին: Ֆուլեականների ընկալումով այդ տեսակը մարդ չէր բառի բուն իմաստով: Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի շարժառիթը, ինչպես տեսանք վերևում, հինարիական տարածքների ազատագրումն էր, իսկ վերոբերյալ թեզն էլ, մեր կարծիքով, բացատրում է այդ պատերազմում դրսևորված դաժանությունը: 56