Արծրուն Պեպանյանի գրքեր ԱՆԿՈՒՄ, ԹԵ ՎԵՐԵԼՔ | Page 8
Սկսվեց ստրկության վեցդարյա շրջանը, որը հայ էթնոսի մոտ
էականորեն թուլացրեց հայրենիք, ազգ զգացողությունները:
4. ԱՌԱՋԻՆ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆ
1918 թվական հասած հայ հանրույթի վերոբերյալ նկարագիրը
հիմք
ունենալով
հասարակական
ամենևին
դժվար
ամենապարզունակ
չէ
հաշվարկել,
որ
հարաբերությունները
կարգավորելուն անտեղյակ և անընդունակ ժողովուրդը, իր առջև
խնդիր ունենալով ստեղծել ժողովրդավարական պետություն,
ներքին կյանքը պիտի վերածեր անտանելի քաոսի:
Սահմանափակվենք մի քանի վկայություններով:
Ահա թե ինչ է գրել Երևանի օկրուգային դատախազը. ՙՕրօրի
աճող հանցավորությունն ընդունում է վիթխարի չափեր և
վերաճելովª
ստանում
ավերածությունները
է
հրեշավոր
մեծացնում
բնույթ:
Երկրում
են հանցավորությունը, իսկ
հանցավորությունը մեծացնում է ավերածությունը: Այս երկու
երևույթները, մեկը մյուսին նպաստելով, մեր կյանքը դարձնում
են անտանելի, և անհրաժեշտ են հերոսական ճիգեր, որպեսզի
նվազեցվի հանցավորությունը և կանգնեցվի ավերածությունը:
Կառավարությունը, որպես երկրում կարգ ու կանոն հաստատող
պատվար, պետք է ներդնի իր բոլոր ուժերը հանցավորության
դեմ պայքարելու համար և նրա գլխավոր խնդիրը պետք է լինի
հասարակությունից հանցավոր տարրի վերացումը: Այս խնդրին
պետք է ծառայեն վարչակազմը և դատարանը: Մինչդեռ մեր
վարչակազմը հեռու է լավ լինելուց՚ :
8