ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ έρευνα & εφαρμογές 5ο Τεύχος ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ερευνα και εφαρμογές 5ο Τεύχος | Page 36

«Ψυχολογία :έρευνα & εφαρμογές» Νοέμ, 2019 Tόμος 2, Τεύχος 5, ISSN: 2623- 3673 εκτελεστικές λειτουργίες [73]. Έχει παρατηρηθεί ότι όλες οι μελέτες που χρησιμοποιούν τη δοκιμή Stroop Color-Word, έδειξαν έλλειμμα στον ανασταλτικό έλεγχο σε ασθενείς με ΔΔ-II [344-347]. Επίσης, ενδέχεται να υπάρχει έλλειμμα στον τομέα της συναισθηματικής επεξεργασίας [287, 347], ωστόσο η αναγνώριση συναισθήματος φαίνεται να είναι άθικτη [250]. Διαπιστώθηκε επίσης ότι οι ασθενείς με κατάθλιπτικ΄ή ΔΔ-ΙΙ χωρίς φαρμακευτική αγωγή είχαν ακέραιες επιδόσεις λήψης αποφάσεων [343]. Από την άλλη πλευρά, μία μελέτη έδειξε ότι οι ασθενείς με ΔΔ-II που έλαβαν φαρμακευτική αγωγή είχαν χειρότερη απόδοση σε σύγκριση με τους ασθενείς με ΔΔ-II που δεν έλαβαν φαρμακευτική αγωγή στην παρατεταμένη προσοχή [287]. Μία μετα-ανάλυση υποδείκνυε ότι δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ των ασθενών με ΔΔ-II και των υγιών ελέγχων ούτε στο εκτιμώμενο τρέχον IQ ούτε στο IQ προ της νόσου [340, 351]. Μια άλλη μετα-ανάλυση διαπίστωσε ότι η νευρογνωσιακή δυσλειτουργία σε ασθενείς με ΔΔ-II είναι εξίσου σοβαρή με αυτή σε ασθενείς με ΔΔ-I, εκτός από τους τομείς της σημασιολογικής συχνότητας και της μνήμης [10]. Υπάρχουν αντιφατικά δεδομένα σχετικά με την ψυχοκινητική ταχύτητα, την προφορική και την οπτική μνήμη και η βλάβη σε αυτούς τους τομείς είναι πιθανώς μικρής κλίμακας. Αντιθέτως, υπάρχουν ισχυρά στοιχεία σχετικά με την παρουσία ελλείμματος λειτουργικής μνήμης και τη μείωση της γνωστικής ευελιξίας και του ανασταλτικού ελέγχου στην ΔΔ-II. Οι ασθενείς με ΔΔ-II εμφανίζουν επίσης έλλειμμα στην αναγνώριση συναισθημάτων [351]. Από ποσοτική άποψη, η ΔΔ-II δεν διαφέρει πολύ από την ΔΔ-I [119], αν και φαίνεται ότι η άποψη που επικρατεί είναι ότι οι ασθενείς με ΔΔ-II εκδηλώνουν καλύτερες επιδόσεις σε σύγκριση με την ΔΔ-I αλλά χειρότερες από τους υγιείς μάρτυρες και τοποθετούνται μεταξύ των δύο αυτών ομάδων. 7. Μακροπρόθεσμη ανάπτυξη του νευρονοητικού ελλείμματος 7.1 Περίοδος προ νόσου Οι ασθενείς με ΔΔ έχουν σχετικά ανέπαφη νευρογνωσιακή λειτουργία κατά την παιδική ηλικία και την εφηβεία, και η νευρονοητική δυσλειτουργία εμφανίζεται μόνο μετά την εμφάνιση των πρώτων συμπτώματων, και αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις παρούσες γνώσεις για τους ασθενείς με σχιζοφρένεια [352]. Σύμφωνα με αυτό, διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά που αργότερα αναπτύσσουν ΔΔ παρουσιάζουν καλή ακαδημαϊκή λειτουργία πριν από την έναρξη της νόσου [32, 353-356]. Ωστόσο, ορισμένες μελέτες υποστηρίζουν το αντίθετο. Μια προοπτική έρευνα για την εκτελεστική λειτουργία σε εφήβους που διατρέχουν κίνδυνο, έδειξε ότι υπάρχει δυσλειτουργία στην εκτελεστική λειτουργία σε αυτούς που αργότερα ανέπτυξαν ΔΔ [357]. Επίσης, παρατηρήθηκε αυξημένη συχνότητα μη φυσιολογικής ανάπτυξης με καθυστερημένη γλωσσική ικανότητα, κινητική και κοινωνική ανάπτυξη σε ομάδα εφήβων με ΔΔ [358]. Μια μεγάλη φινλανδική μελέτη κοόρτης, η οποία αξιολόγησε τη λεκτική, αριθμητική και οπτικοχωρική λογική σε υγιείς άνδρες στρατευμένους (μέση ηλικία