ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ - Έρευνα και Εφαρμογές ΤΕΥΧΟΣ 3 | Page 67

«ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ έρευνα & εφαρμογές» Τόμος 1, Τεύχος 3, 2018 ISSN: 2623-3673
(υψηλό ή χαμηλό). Έρευνες δείχνουν ότι τα άτομα με υψηλή αυτοεκτίμηση διαφέρουν
κατά πολύ από τα άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση. Συγκεκριμένα, τα άτομα με υψηλή
αυτοεκτίμηση έχουν την αντίληψη ότι είναι ευφυή, ελκυστικά και δημοφιλή. Παρότι, τα
άτομα αυτά αναγνωρίζουν τα μειονεκτήματα και τα σφάλματά τους, αντιμετωπίζουν
τον εαυτό τους ευνοϊκά και είναι αισιόδοξα για το μέλλον τους (Taylor & Brown,
1994). Σύμφωνα με τον Miyake (1994), τα άτομα που διαθέτουν υψηλή αυτοεκτίμηση
αποδέχονται τον εαυτό τους ως έχει, διατηρούν ένα υψηλό επίπεδο αυτοαξίας και
αισθάνονται ιδιαίτερη ικανοποίηση καθώς η απόσταση μεταξύ φιλοδοξιών και
επιτευγμάτων είναι μικρή. Επιπροσθέτως, τείνουν να είναι πιο εξωστρεφή,
ευχάριστα, συναισθηματικά σταθερά και δεκτικά σε νέες εμπειρίες (Robins, Tracy,
Trzesniewski, Potter & Gosling, 2001). Ακόμη, τα άτομα με υψηλή αυτοεκτίμηση
παρουσιάζουν
γενικά
κίνητρο
με
προσανατολισμό
αυτοεξύψωσης
(self-
enhancement) και δρουν με επιμονή και ανθεκτικότητα εν όψει μιας αποτυχίας
(Hogg & Vaughan, 2010). Στον αντίποδα βρίσκονται τα άτομα με χαμηλή
αυτοεκτίμηση τα οποία διακατέχονται από το συναίσθημα της ανασφάλειας, της
έλλειψης αυτοαποδοχής, φαντασίας και δεξιοτήτων κοινωνικής προσαρμογής
(Rosenberg, 1965. Taylor & Brown, 1988). Αυτά τα άτομα ενδιαφέρονται υπερβολικά
για τη γνώμη των άλλων και προσπαθούν να διαφυλάσσουν την αυτοεκτίμησή τους
αποφεύγοντας τις καταστάσεις που απαιτούν ρίσκο. Επομένως, αρκετά συχνά δεν
εμπλέκονται σε καταστάσεις που θεωρούν απειλητικές και στις οποίες ενδέχεται να
αποτύχουν (Taylor & Brown, 1994), κατευθύνονται δηλαδή με βάση το κίνητρο της
αυτοπροστασίας και είναι ιδιαίτερα ευάλωτα στις δυνητικές επιδράσεις από
καθημερινά γεγονότα (Hogg & Vaughan, 2010). Καταληκτικά, τα άτομα με χαμηλή
αυτοεκτίμηση έχουν την τάση να
είναι πιο αρνητικά, μοναχικά, ανήσυχα,