ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ - Έρευνα και Εφαρμογές ΤΕΥΧΟΣ 3 | Page 66

«ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ έρευνα & εφαρμογές» Τόμος 1, Τεύχος 3, 2018 ISSN: 2623-3673
τους οποίους το άτομο θεωρεί σπουδαίους (Λεονταρή, 2012).
Επομένως, σε
περίπτωση που κάποιος σημειώνει επιτυχίες σε κλάδους που ο ίδιος αξιολογεί ως
σημαντικούς, έχει υψηλή αυτοεκτίμηση. Αντίθετα, κάποιος που αποτυγχάνει σε τομείς
που θεωρεί σπουδαίους, έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση. Κατά το μεταφορικό πηλίκο του
James, η αύξηση της αυτοεκτίμησης είναι δυνατόν να επιτευχθεί είτε με τη μείωση
των προσδοκιών μέσω της υποτίμησης της υποκειμενικής σημαντικότητας των
τομέων αυτών, είτε με την αύξηση της επίδοσης του ατόμου στους παραπάνω τομείς
(Μακρή-Μπότσαρη, 2001).
Ο τρίτος ορισμός δίνει έμφαση στη σχέση ανάμεσα «στην αίσθηση της προσωπικής
ικανότητας και στην αίσθηση της προσωπικής αξίας». Κατά τον Branden (1969/1974),
όπως
αναφέρει
η
Λεονταρή
(2012),
η
αίσθηση
της
προσωπικής
αποτελεσματικότητας και της προσωπικής αξίας απορρέουν από την αυτοεκτίμηση.
Η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στον ορισμό του Branden με τους προηγούμενους
είναι ότι σε αυτόν η αυτοεκτίμηση αντιμετωπίζεται ως ένα σύνθετο φαινόμενο, το
οποίο αποτελείται από τρεις πτυχές. Η πρώτη είναι η προσωπική ικανότητα, κατά την
οποία η αυτοεκτίμηση προβάλλει ένα συγκεκριμένο είδος συμπεριφοράς, που
ονομάζεται αποτελεσματική συμπεριφορά. Η αίσθηση της προσωπικής αξίας
αποτελεί τη δεύτερη πτυχή, ενώ η τρίτη πτυχή ορίζεται ως η σχέση ανάμεσα σε αυτό
που κάνει το άτομο και στο πώς αισθάνεται για τον εαυτό του (Λεονταρή, 2012. Mruk,
1999). Η διατάραξη της ισορροπίας μεταξύ των παραπάνω πτυχών δημιουργεί
προβλήματα στην αυτοεκτίμηση (Λεονταρή, 2012).
Επίπεδο..αυτοεκτίμησης
Το μεγαλύτερο μέρος της βιβλιογραφίας δίνει έμφαση στο επίπεδο της αυτοεκτίμησης