ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ - Έρευνα και Εφαρμογές ΤΕΥΧΟΣ 3 | Page 124

«ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ έρευνα & εφαρμογές» Τόμος 1, Τεύχος 3, 2018 ISSN: 2623-3673
και, μέσω του πυλαίου συστήματος, στο ήπαρ (Keshavarzian et al. 1999, Rao 2009,
Voican, Perlemuter & Naveau 2011). Αυτές οι ενδοτοξίνες ενεργοποιούν πολλές
ομάδες κυττάρων που δίνουν γένεση σε αλληλουχία γεγονότων που εκλύουν
προφλεγμονώδεις αποκρίσεις (Fukui et al. 1991).
Η ίνωση χαρακτηρίζεται από εκτεταμένη συνάθροιση ινώδους συνδετικού ιστού
γύρω από κατεστραμμένο ιστό και προκύπτει ως μία απόκριση επούλωσης της
βλάβης του ήπατος που επέρχεται από τη χρήση αλκοόλ (Szabo & Bala 2010).
Πιστεύεται ότι πρωταρχικά καθοδηγείται από φλεγμονώδεις αποκρίσεις στα
κατεστραμμένα παρεγχυματικά κύτταρα (Aithal & Grove 2015). Η ίνωση μπορεί να
εξελιχθεί σε κίρρωση που χαρακτηρίζεται από αγγειακή και αρχιτεκτονική διαταραχή
και ηπατοκυτταρική αναγέννηση (Xu, Zhang & Wang 2012).
Τέλος, επιγενετικές διεργασίες, που οδηγούν σε μεταβολές στην έκφραση και στη
δραστηριότητα πρωτεϊνών, μπορούν να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ΑΗΝ
(Shukla & Lim 2013).
Νοσολογικές οντότητες
Παρότι περιγράφονται τρεις διακριτές νοσολογικές οντότητες, με βάση ιστολογικά
κριτήρια – απλή στεάτωση, αλκοολική ηπατίτιδα και κίρρωση (Adachi & Brenner
2005) - στην πραγματικότητα υπάρχει σημαντική αλληλoεπικάλυψη μεταξύ τους
(Baptista et al. 1981).
Λιπώδες ήπαρ
Λιπώδες ήπαρ ή στεάτωση – το πρώτο στάδιο της εκδήλωσης ΑΗΝ - παρουσιάζουν
τουλάχιστον το 90% των χρόνιων αλκοολικών (O’Shea, Dasarathy & McCullough
2010). Προκύπτει από αναστολή οξείδωσης των λιπαρών οξέων σε συνδυασμό με
αυξημένη άθροιση τριγλυκεριδίων. Το αλκοόλ είναι γνωστό ότι αυξάνει τη σύνθεση
λιπαρών οξέων και την κινητοποίησή τους από τον λιπώδη ιστό, ελαττώνει την
οξείδωσή τους και επηρεάζει την απομάκρυνση των πολύ χαμηλής πυκνότητας
λιποπρωτεϊνών (Gao & Bataller 2011). Η παχυσαρκία μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο
στεάτωσης σε όσους κάνουν βαριά χρήση αλκοόλ και ο αυξημένος δείκτης μάζας