γλωσσική εκμάθηση : τα εισαγόμενα ( input ) από τον διδάσκοντα εφόσον γίνουν κατανοητά από τους μαθητές γίνονται αφομοιωμένα εισαγόμενα ( intake ) τα οποία αναδομούν την μέχρι τότε γνώση του μαθητή όσον αφορά τη γραμματική της γλώσσαςστόχου ( δηλ . τη διαγλώσσα 6 του ). Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι η γλωσσική παραγωγή ( γραπτή ή προφορική ) των σπουδαστών δηλαδή τα εξαγόμενα ( output ), τα οποία πλησιάζουν σε μεγαλύτερο βαθμό τη γλώσσα-στόχο . Για την επίτευξη των στόχων αυτών δίνονται μεταγλωσσικές πληροφορίες ( γραμματικοί όροι καθώς και ρητοί κανόνες ) για το υπό εξέταση γραμματικό φαινόμενο και εντοπίζονται τυχόν προβλήματα των σπουδαστών στην κατανόηση , την ερμηνεία ή τη χρήση του – σημειωτέον ότι το γραμματικό φαινόμενο έχει ήδη παρουσιαστεί στη χρήση του σε συγκεκριμένη επικοινωνιακή περίσταση ( με κείμενα προφορικά ή γραπτά ). Στη συνέχεια χρησιμοποιούνται δραστηριότητες δομημένων εισαγομένων , οι οποίες είναι έτσι οργανωμένες , ώστε η κατανόησή τους να βασίζεται στο διδασκόμενο γραμματικό φαινόμενο . Με τον τρόπο αυτό εξυπηρετείται η κατάκτησή του από τους σπουδαστές , οι οποίοι το επεξεργάζονται κατανοώντας και ερμηνεύοντας τον τύπο-στόχο ( βλ . αναλυτικότερα και Παπαδοπούλου & Αγαθοπούλου 2014 ). Σε κάθε περίπτωση σημειώνεται και πάλι ότι η διδασκαλία της γραμματικής δεν είναι αυτοσκοπός και δεν μπορεί να διδάσκεται αποκομμένη από τις εκάστοτε επικοινωνιακές περιστάσεις αλλά να υπηρετεί την πληρέστερη επικοινωνία . Στο πλαίσιο αυτό , καλό είναι να διακρίνονται τα γραμματικά από τα επικοινωνιακά λάθη ( τα δεύτερα αφορούν τη χρήση γραμματικά ορθών εκφωνημάτων που όμως δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες της επικοινωνιακής περίστασης στην οποία εντάσσονται ή παραβιάζουν κοινωνικές συμβάσεις ενός συγκεκριμένου πλαισίου επικοινωνίας ), αφού στη διδασκαλία δίνεται έμφαση στο τι μπορούμε να πούμε ή όχι στην κάθε περίσταση επικοινωνίας ( Littlewood 1981 , Μήτσης 2004 ).
Σημαντικά είναι επίσης και τα οπτικοακουστικά μέσα , εφόσον υπάρχουν , διότι προσδίδουν ζωντάνια στο μάθημα και εγείρουν το ενδιαφέρον , όπως και το αυθεντικό υλικό ( εισιτήρια , αποδείξεις , αφίσες , χάρτες , περιοδικά , εφημερίδες κτλ ) που μπορεί να αποτελέσει τη βάση για επικοινωνιακές δραστηριότητες , καθώς και η διαμόρφωση ενός ευχάριστου κλίματος στην τάξη που διώχνει το άγχος και ευνοεί τη συμμετοχή των σπουδαστών στις δραστηριότητες ( Lee & Van Patten , 2003 , Μήτσης , 2004 ). Την επικοινωνία θα πρέπει να ευνοεί ακόμη και η διάταξη των θρανίων σε μια τάξη που είναι καλό να είναι σε ημικύκλιο ή σε σχήμα « Π », ώστε οι σπουδαστές να βλέπουν ο ένας το πρόσωπο του άλλου και να μπορούν ευκολότερα να συνεργάζονται μεταξύ τους σε ζευγάρια ή ομάδες .
2γ . Συνδυασμός προσεγγίσεων
Το γεγονός της υιοθέτησης μιας επικοινωνιακής προσέγγισης στη διδασκαλία της δεύτερης / ξένης γλώσσας δεν σημαίνει ότι ενίοτε ο διδάσκων δεν μπορεί να υιοθετήσει στοιχεία άλλων προσεγγίσεων – πάντα με γνώμονα την αποτελεσματικότερη καλλιέργεια των δεξιοτήτων των σπουδαστών του στη γλώσσα-στόχο . Η ίδια η επικοινωνιακή προσέγγιση άλλωστε έχει εξελιχθεί και έχει αξιοποιήσει διδάγματα προγενέστερων και μεταγενέστερων γλωσσοδιδακτικών θεωριών , όπως αναφέρθηκε και παραπάνω . Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η περίπτωση της παρουσίασης σύνθετων φαινομένων μορφολογίας και σύνταξης . Εδώ στοιχεία του δομικού μοντέλου μπορούν να
6 Για τον όρο « διαγλώσσα » βλ . ενδεικτικά και Γλωσσάρι όρων γλωσσολογίας . Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα ,
http :// www . greeklanguage . gr / digitalResources / modern _ greek / tools / lexica / glossology _ edu / lemma . html ? id = 134 & ur = 5 ( ημερ . πρόσβασης 24.3.2017 )
Μ . Κοκκινίδου - Λ . Τριανταφυλλίδου , ΣΝΕΓ ΑΠΘ , 2017 9