102
όμως που ξάφνιασε τον Γαλιλαίο ήταν ότι δύο χρόνια αργότερα οι ακόλουθοι
του Κρόνου είχαν εξαφανιστεί και θεώρησε ότι, για μιαν ακόμη φορά, ο
Κρόνος είχε καταπιεί τα ίδια του τα παιδιά. Αργότερα, το 1616, με τη βοήθεια
καλύτερων τηλεσκοπίων ο Γαλιλαίος σχεδίασε την μορφή ενός δακτυλίου
προσκολλημένου πάνω στον πλανήτη, ακόμη όμως και μέχρι τον θάνατό του
δεν είχε κατανοήσει ότι επρόκειτο πράγματι για δακτύλιο.
Για δεκαετίες η παράξενη αυτή συμπεριφορά του Κρόνου προβλημάτιζε τους
παρατηρητές του ουρανού μέχρις ότου τον Μάρτιο του 1655 ο Ολλανδός
αστρονόμος Κρίστιαν Χόιγκενς (1629-1695), με ένα καλύτερης
διακριτικότητας τηλεσκόπιο, διέκρινε την ύπαρξη του λεπτού δακτυλίου
γύρω από τον ισημερινό του Κρόνου και διαπίστωσε την αληθινή φύση των
ακολούθων του Κρόνου ως ενός λεπτού, επίπεδου δακτυλίου, που όμως δεν
ακουμπούσε πουθενά το σώμα του. Λόγω της κλίσης, που έχει ο άξονας του
Κρόνου ο δακτύλιος αλλάζει συνεχώς μορφή, γι’ αυτό η απουσία των
ακολούθων του Κρόνου το 1612, οφείλονταν στο ότι από τη Γη ο Γαλιλαίος
έβλεπε το προφίλ του δακτυλίου, που λόγω του μικρού του πάχους φαίνονταν
ότι είχε «εξαφανιστεί».
Η μελέτη αυτή του Κρόνου συνεχίστηκε αργότερα από τον διευθυντή του
Αστεροσκοπείου των Παρισίων Ζαν-Ντομινίκ Κασίνι (1625-1712) με μία
ολόκληρη σειρά διαφορετικών τηλεσκοπίων το μεγαλύτερο από τα οποία είχε
μήκος πάνω από 40 μέτρα σε σύγκριση με το τηλεσκόπιο του Γαλιλαίου που
ήταν λίγο μεγαλύτερο του ενός μέτρου. Οι παρατηρήσεις του τον οδήγησαν
να ανακαλύψει την ύπαρξη ενός κενού (την «Διαίρεση του Κασίνι») που
διαχώριζε τον δακτύλιο σε δύο τμήματα το Α (εξωτερικός) και το Β
(εσωτερικός). Το 1837 ο αστρονόμος Γιόχαν Ένκε (1791-1865) ανακάλυψε
και ένα δεύτερο κενό στον δακτύλιο του Κρόνου που ονομάστηκε «διαίρεση
του Ένκε», ενώ προς τα τέλη του 19ου αιώνα ο αμερικανός Τζέημς Κήλερ
(1857-1900) στο αστεροσκοπείο Αλεγκένυ της Πενσυλβάνιας διαπίστωσε ότι
το εσωτερικό τμήμα του δακτυλίου μετακινούνταν γρηγορότερα από το
εξωτερικό. Το γεγονός αυτό απεδείκνυε έμπρακτα πλέον ότι οι δακτύλιοι του
Κρόνου δεν ήταν συμπαγείς αλλά αντίθετα αποτελούνταν από πολυάριθμα
μικρότερα αντικείμενα που περιέβαλλαν τον πλανήτη σαν μικροσκοπικοί
δορυφορίσκοι.
https://www.facebook.com/Aratosastronomy/