FORUM
κάνουν πως δεν αντιλαμβάνονται πρακτικά
το πρόβλημα. Από την άλλη, είναι ενδεικτική
της ισλαμικής οπτικής του προβλήματος η
πρόσφατη προτροπή του Τούρκου προέδρου
Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προς τους μουσουλ-
μάνους στην Ευρώπη να κάνουν από πέντε
παιδιά… «γιατί είστε το μέλλον της Ευρώπης».
Την ίδια προτροπή είχε κάνει ο πρόεδρος της
Αλγερίας Χουαρί Μπουμεντιέν (1974) τονίζο-
ντας: «Οι ωοθήκες των γυναικών μας θα μας
δώσουν τη νίκη». Έτσι, οι ακραίοι μουσουλμά-
νοι επιδιώκουν την κατάκτηση της Ευρώπης
μέσω της σύγχρονης δημογραφικής κρίσης
εκμεταλλευόμενοι τα δεσμά που έχει επιβάλει
στους ευρωπαϊκούς λαούς το άχρωμο πολι-
τισμικά τραπεζικό κεφάλαιο μέσω της κρίσης
του ευρώ. Η ζοφερή απειλή της ισλαμικής κές σφαίρες επιρροής της ισλαμικής σαρίας εντός των σύγχρονων πολυεθνοτικών ευρω-
παϊκών κοινοτήτων θρησκευτικής και πολιτισμικής σύγκρουσης. Ο ευρωπαϊκός Βορράς
θα μπορούσε να καλύψει τα «κενά» στις θέσεις εργασίας μέσω της υποδοχής σύγχρονου
και καταρτισμένου βιομηχανικού δυναμικού από τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, τις οποί-
ες ο ίδιος καταδίκασε σε οικονομική και επενδυτική απραξία. Οι μουσουλμάνοι μετανάστες
θα μπορούσαν να οδηγηθούν προς τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, στην ευρύτερη περιοχή
του Περσικού Κόλπου, με τα οποία και παρουσιάζει μουσουλμανική ομοιογένεια αλλά και
συμβατότητα καθημερινών συνθηκών διαβίωσης. Σε χώρες όπως το Ντουμπάι οι πρόσφυ-
γες θα είχαν μεγαλύτερες δυνατότητες εξειδίκευσης και εργασιακής απασχόλησης σε ερ-
γασιακούς χώρους όπως το αεροδρόμιο του Ντουμπάι.
Η καθημερινότητα των πολιτών της σημερινής ΕΕ έγινε καθ’ όλα «διαπραγματεύσιμη»,
καθώς η χρηματιστηριακή αξία των πάντων εξελίσσεται σε μοναδικό κριτήριο ανθρώπινης
ύπαρξης συνεπικουρούμενη από την καταναλωτική κι αγοραστική δύναμη. Οι Ευρωπαίοι
πολίτες ταξινομούνται στο νέο σύστημα (ευρώ)αξιών αποκλειστικά και μόνο επί τη βάσει
της αγοραστικής τους δύναμης που προσελκύει ή απομακρύνει επενδύσεις και καταδικάζει
τη σημερινή ΕΕ σε μια πορεία άνισων και πολλαπλών ταχυτήτων οικονομικής ανάπτυξης.
Άμεση συνέπεια είναι η κάθετη επιδείνωση χρόνιων προβλημάτων όπως η υπογεννητι-
τυφλής τρομοκρατίας συμπληρώνει το κλίμα
άσκησης ψυχολογικής πίεσης στους θεωρη-
τικά «ανέμελους» Ευρωπαίους. Το 2070, με
τις σημερινές προοπτικές, το Ισλάμ θα έχει
ξεπεράσει τη Χριστιανοσύνη, εξελισσόμενο
στην πολυπληθέστερη θρησκεία του κόσμου.
Έτσι, ενώ το Ισλάμ επεκτείνεται, η Ευρώπη δέ-
χεται παθητικά τη δημογραφική αυτοκτονία της
μέσω της απραξίας των Βρυξελλών κι άλλων
κέντρων λήψης αποφάσεων που θα έπρεπε
να είχαν ενεργοποιηθεί προσέχοντας τα ση-
μάδια… διατάραξης της ευρωπαϊκής κοινής
ησυχίας: από την τρομοκρατική επίθεση στο
κέντρο του Λονδίνου που αποχωρεί από την
ευρωπαϊκή οικογένεια έως και στο κέντρο της
Στοκχόλμης.
Καμία μοντέρνα κοινωνία δεν τερμάτισε την
αναπτυξιακή της πορεία σταματώντας να γεννά
παιδιά. Η εισροή των μουσουλμάνων μετανα-
στών στην Ευρώπη είναι ένα σύμπτωμα, όχι
όμως η αιτία για την παρακμή της Ευρώπης. Η
απειλή κλιμακώνεται έναντι των παραδοσια-
κών ευρωπαϊκών αξιών από μια νέα μουσουλ-
μανική γενιά που θα μεγαλώσει σε διαφορετι- κότητα, η απώλεια θέσεων εργασίας, η αύξηση της ανεργίας, ο θάνατος της πραγματικής
οικονομίας έναντι της ευημερίας των τραπεζικών αριθμών και δεδομένων. Ο μονόδρομος
του αδιέξοδου συμπληρώνεται από τις πιέσεις σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο από τη
βίαιη εισροή λαθρομεταναστών, που είναι πληθυσμιακά ανόμοιοι κι ασύμβατοι με τη γενι-
κή σύνθεση του ευρωπαϊκού πληθυσμού. Επιπλέον, η παραμονή τους οδηγεί μαθηματικά
στον υπερπληθυσμό τους έναντι της ευρωπαϊκής υπογεννητικότητας.
Στην ακολουθούμενη πρακτική του διεθνούς δικαίου καταγράφονται δύο είδη παγίωσης-
εδραίωσης καταστάσεων ή γεγονότων. Η μία κατάσταση είναι η λεγόμενη «de jure» (επί
τη βάσει του νόμου) και η άλλη είναι η «de facto», δηλαδή εκ των πραγμάτων εδραίωση
ή παγίωση. Η δεύτερη κατάσταση έχει εφαρμογή στην υποδοχή μεταναστών, αφού, όσο
περνάει ο καιρός που φιλοξενούνται σε μια χώρα, τόσο αποκτούν δικαιώματα τα οποία
πηγάζουν από τη χρονική παραμονή τους και συχνά επιδιώκουν και την ουσιαστική πολι-
τική εκπροσώπησή τους. Προς την κατεύθυνση αυτή, κι αναφορικά με τον ελληνικό χώρο,
τα πιο πρόσφατα παραδείγματα αποτελούν το Πακιστανικό Ισλαμικό Κόμμα Ελλάδας και
η Πακιστανική Ισλαμική Νεολαία Ελλάδας που ζητούν την ενοποίηση των πολιτικών δι-
εκδικήσεων τους μαζί με τους μουσουλμάνους Αλβανούς, τους «Τούρκους» της Δυτικής
Θράκης και των Δωδεκανήσων δηλώνοντας ότι επί συνόλου 11 εκατομμυρίων κατοίκων
στην Ελλάδα οι μουσουλμάνοι αποτελούν τα 1,7 εκατομμύρια, δηλαδή ποσοστό 15,5%.
Παράλληλα, εκτιμούν ότι θα αυξηθούν πληθυσμιακά κατά 10% μέσα στα επόμενα 10 χρό-
νια. Η αντίστοιχη πακιστανική νεολαία μάλιστα καταγγέλλει τον «φασισμό των Ελλήνων».
Έτσι, η υπογεννητικότητα στην Ελλάδα αποκτά χαρακτηριστικά εθνικής απειλής που χρη-
σιμοποιούνται από κάποιους προκειμένου να τεκμηριώσουν πολιτικά κι άλλα δικαιώματα.
* Αναλυτή Σύγχρονης Γεωπολιτικής-Συμβούλου Διαπραγματεύσεων, www.negotiation.gr
05/2017
5