Τα ελικόπτερα της πρώτης παρτίδας διαθέτουν το σόναρ ΑΝ / ΑQS-18 ( V ) 3 , όπως και τα AB . 212ASW με δυνατότητα πόντισης έως και τα 150μ . Τα Lot 1 / Group 2 είναι εφοδιασμένα με το νέας γενιάς και υπέρτερων δυνατοτήτων DS-100 HΕLRΑS ( Helicopter Long Range Active Sonar ) της L-3 που ποντίζεται έως και τα 500 μέτρα .
στο πιλοτήριο για την ενημέρωση του κυβερνήτη και του συγκυβερνήτη . Ο ASO επικεντρώνεται αποκλειστικά στον χειρισμό του σόναρ , όταν το ελικόπτερο εκτελεί « dip » ( αιώρηση και πόντιση του σόναρ ). Φτάνοντας κοντά στον στόχο μας ο TSO προσπαθεί να εντοπίσει το υποβρύχιο με το FLIR . Παρά το γεγονός ότι οι καιρικές συνθήκες ήταν ιδανικές ( απουσία νέφωσης , κατάσταση θάλασσας 1 ) και υπάρχει εγκλωβισμός στο ραντάρ , η έντονη υγρασία σε συνδυασμό με την υψηλή θερμοκρασιακή κατάσταση στην ατμόσφαιρα ( 1-2 ώρες μετά τη δύση του ηλίου ) αποτρέπουν τον ηλεκτροοπτικό εντοπισμό . Μετά την πρώτη αποτυχημένη διέλευση το ελικόπτερο απομακρύνεται σε απόσταση 6-7 μιλίων , προτού να επιχειρήσει μια δεύτερη προσπάθεια . Και αυτή τη φορά ο εντοπισμός είναι δύσκολος , καθώς το FLIR δεν προσφέρει καθαρή απεικόνιση της επιφάνειας της θάλασσας . Τελικά , ύστερα από αρκετή προσπάθεια το FLIR καταφέρνει να « δει » αυτό που επίμονα αναζητούσε ο χειριστής του : τον ιστό του περισκοπίου του « ΠΡΩΤΕΥΣ ». Όμως είχαν περάσει πάνω από 40 λεπτά από την απογείωση και πρέπει να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής . Η ανάγκη δεν προέρχεται φυσικά από την αυτονομία του ελικοπτέρου ( που ξεπερνά τις 3 ώρες ) αλλά από τον προγραμματισμό της άσκησης , που απαιτεί να αφήσουμε την περιοχή για τα τρία S-70B-6 τα οποία σύντομα θα πάρουν τη σκυτάλη της « Γοργόνας » για τον εντοπισμό του υποβρυχίου .
Αποστολή Νο 2
Στην επόμενη έξοδό μας το πρόγραμμα περιλαμβάνει πτήση διάρκειας δύο ωρών με συνδυασμένη έρευνα με FLIR , αλλά κυρίως με το σόναρ του Aegean Hawk σε συνεργασία με ένα AB212 ASW σε μια εκτεταμένη περιοχή και στόχο πάλι τον εντοπισμό του « ΠΡΩΤΕΥΣ », ενώ αυτό θα εκτελούσε και διαδικασίες απόκρυψης εν καταδύσει , ώστε να δυσκολέψει το έργο των ελικοπτέρων . Πίσω στο Κοτρώνι , το ΠΝ52 έχει επιστρέψει από τη δική του αποστολή και με « hot transfer » αλλάζει το πλήρωμα , ακολουθώντας μαζί και ο υπογράφων-παρατηρητής . Η απογείωσή μας στη 01:00 ακολουθείται από το AB212ASW σε κλειστή αλληλουχία και ο σχηματισμός παίρνει και πάλι τον δρόμο προς την περιοχή της άσκησης , μέσα στη ζεστή καλοκαιρινή νύχτα με βορειοανατολικό άνεμο 7-10kts και κατάσταση θάλασσας … 0 ! Αφήνοντας την ξηρά πίσω μας , ο συγκυβερνήτης αναφέρει « πλωτήρες σε θέση ΟΝ ». Η ενέργεια αυτή είναι προκαθορισμένη και πραγματοποιείται πάντοτε όταν το ελικόπτερο πετά πάνω από νερό . Σε περίπτωση αναγκαστικής προσθαλάσσωσης δύο μεγάλα μπαλόνια που θα φουσκώσουν εκατέρωθεν του ελικοπτέρου θα εξασφαλίσουν θετική πλευστότητα για λίγα λεπτά , ώστε να δώσουν την ευκαιρία στο πλήρωμα να διαφύγει . Ενεργοποιούμε το FLIR και αμέσως μετά το ραντάρ και πάλι απεικονίζοντας στόχους σε απόσταση 40νμ . Λαμβάνουμε πορεία 162 μοίρες και πετάμε στα 500 πόδια . Πλησιάζοντας στην περιοχή της άσκησης ο κυβερνήτης έρχεται σε ασύρματη επικοινωνία με το υποβρύχιο που βρίσκεται σε βάθος περισκοπίου και ενημερώνει ότι σύντομα θα ξεκινήσει την έρευνα . Όλοι οι συμμετέχοντες βρίσκονται πλέον στις θέσεις τους και σε απόσταση 4,1 μιλίων από το κέντρο του τομέα εκτελούμε ελαφρά αριστερή στροφή . Ο TSO έχει εντοπίσει με το FLIR ένα καπνογόνο που έχει ριφθεί από το AB212ASW , που βρίσκεται πιο μπροστά και έχει ήδη ξεκινήσει τη διαδικασία . Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα εντοπίζουμε μέσω του FLIR και το Agusta Bell στην « Ώρα 9 ». Μειώνουμε την ταχύτητα σε 80kts και με την άφιξη στο σημείο αναφοράς « waypoint » ( που διακρίνουμε στην οθόνη του TSO ), το Sikorsky αναστρέφει εντυπωσιακά σε πορεία 110 . Ο ελιγμός δίνει κάποια θετικά G που είναι απρόσμενα και εντυπωσιάζουν … τον επιβάτη .
08 / 2015 25