40 χρόνια Ελληνικά Phantom
ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ
40 χρόνια Ελληνικά Phantom
Η μοναδικότητα του Phantom με την εξειδίκευση των μελών του πληρώματος και την κατανομή συγκεκριμένων καθηκόντων μεταξύ της εμπρός και της πίσω θέσης στο πιλοτηρίου ενισχύθηκε με τον εκσυγχρονισμό .
δίνοντας τη δυνατότητα εμπλοκής με πλεονέκτημα στη μάχη , καταγράφοντας βολές με AIM-9 ( FOX-2 ) ή και GUNS . Εδώ αξίζει να σημειωθεί πως η κατάσταση που επικρατούσε την περίοδο εκείνη στην Πολεμική Αεροπορία ήταν εντελώς διαφορετική απ ’ ό , τι σήμερα , με εξαιρετικά εντατικούς ρυθμούς δραστηριότητας ( κάτι βέβαια στο οποίο συνέβαλε η κλιμακούμενη τούρκικη επιθετικότητα ). Συνήθης πρακτική για τις Μοίρες αναχαίτισης των F-4 , « 337 » και « 339 », ήταν δύο ή και τρεις έξοδοι την ημέρα για κάθε πλήρωμα και η συμμετοχή σε όλες τις εθνικές ασκήσεις ( Παρμενίων κ . ά .) πέραν της εμπλοκής σε εξαντλητικές ασκήσεις εντός της ΠΑ ( Ιέραξ ) και της συμμετοχής στο ΣΟΤ . Ο όρος crew rest που επιβάλλει την αναγκαστική ξεκούραση των πληρωμάτων μεταξύ εξόδων ήταν τότε σε μεγάλο βαθμό … άγνωστος στην ΠΑ και οι συνθήκες εργασίας ήταν σημαντικά δυσκολότερες απ ’ ό , τι σήμερα , χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει πως δεν άρεσε στους ιπταμένους ! Είχε δημιουργηθεί έτσι ένα πλαίσιο που καθιστούσε τους χειριστές των F-4 εξαιρετικά έμπειρους και ετοιμοπόλεμους από μικρή ήδη ηλικία . Με την κρίση του 1987 οι 337 και 339 Μοίρες βγήκαν στο Αιγαίο και πετούσαν περιπολίες μάχης ( CAP ). Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η χρήση
όπλων είχε αποδεσμευτεί στο πλαίσιο των εν ισχύ κανονων εμπλοκής και υπήρχαν εντολές για κατάρριψη εάν ήταν αναγκαίο . Μάλιστα στα πλαίσια άμεσης αντίδρασης της ΠΑ , το ΑΤΑ είχε συγκροτήσει μια δύναμη κρούσης με τη συμμετοχή αεροσκαφών F-104G και Α-7Η που θα προστατεύονταν από τα F-4E . Την επόμενη χρονιά αρχίζουν να μπαίνουν στην πολεμική σκακιέρα του Αιγαίου αεροσκάφη τρίτης γενιάς εξισορροπώντας ως ένα βαθμό τη σαφή υπεροχή της Πολεμικής Αεροπορίας έναντι της τουρκικής , τουλάχιστον όσον αφορά στον εξοπλισμό . Παρ ’ όλα αυτά , τα F-4E συνεχίζουν να αποτελούν ένα βασικό συστατικό της ελληνικής δύναμης αναχαίτισης με πολλές επιτυχίες . Δεν ήταν λίγες οι φορές που τα φωτοπολυβόλα των Phantom κατέγραφαν εικονικές βολές FOX-2 και FOX-3 απέναντι σε τούρκικα F-16C . Την εποχή εκείνη ο όρος FOX-3 αναφερόταν σε βολές πυροβόλου , ενώ σήμερα αφορά στη βολή BVR βλήματος . Αυτό οφειλόταν κυρίως στο γεγονός ότι η συσσωρευμένη εμπειρία των πληρωμάτων των F-4 έπαιζε καταλυτικό ρόλο στην αρχή της εμπλοκής δίνοντάς τους τη δυνατότητα να μπουν με πλεονέκτημα στη μάχη αλλά και στη συγκρατημένη στάση των Τούρκων ιπταμένων λόγω απειρίας στα F-16
Επισμηναγός ( Ι ) Χρήστος Τόγιας , Αξιωματικός Επιχειρήσεων 339 Μοίρας
« Το μεγάλο πλεονέκτημα της 339 Μοίρας είναι η αφοσίωση σε ένα ουσιαστικά ρόλο και η επένδυση σε εκπαίδευση πάνω σε αυτόν . Η σχεδόν αποκλειστική τριβή μας με το αντικείμενο των επιχειρήσεων αέρος-αέρος έχει προικίσει την ομάδα των Ιπταμένων με σημαντική εμπειρία κάτι που φαίνεται χαρακτηριστικά στις μεγάλες ασκήσεις της Πολεμικής Αεροπορίας . Η φιλοσοφία επιχειρήσεων με το F-4 έχει αλλάξει ριζικά μετά τον εκσυγχρονισμό και δεν είναι σπάνιο να παρατηρείται σχηματισμός Phantom να πετά στα 45000 πόδια με υπερηχητική ταχύτητα ( high fast flyer ) προσδίδοντας στα βλήματα τεράστια ενεργειακά αποθέματα αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες προσβολής των στόχων . Στις μέρες μας δεν έχει την μέγιστη σημασία το πώς πετά ένα μαχητικό όπως ήταν παλαιότερα αλλά ο τρόπος που αξιοποιείς το μαχητικό ως οπλικό σύστημα . Και εφόσον το αεροσκάφος φέρει AIM- 120 παραμένει σημαντική απειλή για οποιονδήποτε στον αέρα .»
Στο ρόλο της κρούσης ο συγκυβερνήτης έχει πλέον αναβαθμισμένο ρόλο , αφού οι δυνατότητες του ραντάρ με πολλαπλές διαμορφώσεις λειτουργίας και η χρήση του Litening είναι αποκλειστική του ευθύνη .
16 10 / 2014