ζημιά ήταν τέτοια που η επισκευή του κρίθηκε ασύμφορη ( αναφέρεται ότι « τα σκέλη τρύπησαν την πτέρυγα »). Το Μάιο του 1978 ξεκινούν οι παραδόσεις του δεύτερου προγράμματος προμήθειας Phantom « Peace Icarus II ». Με την παραλαβή αυτών των αεροσκαφών εξοπλίζεται και η τρίτη Μοίρα F-4 , η 337 στην 110 Πτέρυγα Μάχης στη Λάρισα . Η « 337 » θα σήκωνε το κύριο βάρος των αναχαιτίσεων στο κεντρικό και βόρειο Αιγαίο δημιουργώντας το δικό της θρύλο στην Ιστορία της ΠΑ . Μάλιστα το χαρακτηριστικό κλήσης της Μοίρας « Φάντασμα » αντικατόπτριζε , όχι μόνο το όνομα του αεροσκάφους , αλλά και την ιδιότητα των πληρωμάτων να αιφνιδιάζουν τους αντιπάλους τους επιτιθέμενοι αόρατα ! Επόμενος σταθμός στην ιστορία του τύπου στην ΠΑ ήταν η 3 η Νοεμβρίου 1978 οπότε και παρελήφθη από την 348 Μοίρα ( που αξιοποιούσε RF-84F ) το πρώτο από τα 8 RF-4E αναβαθμίζοντας κατακόρυφα τις δυνατότητες τακτικής αναγνώρισης . Με την ολοκλήρωση των παραδόσεων συγκροτείται στις 12-7-1979 Σμήνος RF-4E και οι δύο τύπου συνέχισαν να συνυπηρετούν ( όπου τα RF-84F συγκροτούσαν το δικό τους σμήνος ) μέχρι και τη συγχώνευση των δύο υπομονάδων τον Ιούλιο του 1987 . Τα « Thunderflash » αποσύρθηκαν τελικά στις 29 Μαρτίου 1991 αφήνοντας τα RF-4E να συνεχίσουν το έργο της τακτικής αναγνώρισης . Το 1982 σηματοδοτείται από την απαρχή της μεθοδευμένης και συστηματικής τούρκικης επιθετικότητας στο Αιγαίο με παραβιάσεις του Εθνικού Εναερίου Χώρου και παραβάσεις των Κανόνων Εναέριας Κυκλοφορίας . Τα Phantom είναι βέβαια παρόντα , καθώς από τις πρώτες ημέρες ένταξης του F-4 σε υπηρεσία τα πληρώματα εκπαιδεύτηκαν στην ανάληψη καθηκόντων readiness και αντικατέστησαν ως ένα βαθμό τα F-5A στην πρώτη γραμμή , βοηθώντας τα Mirage F . 1 . Το βάρος αυτό πέφτει στους ώμους της 339Μ και λίγο αργότερα και της 337Μ , καθεστώς που κράτησε ως τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1990 ( σήμερα τα F-4E συνεχίζουν να αναλαμβάνουν καθήκοντα επιφυλακής στην 339 Μοίρα ). Από τις πρώτες αναχαιτίσεις στο Αιγαίο οι Έλληνες Ιπτάμενοι έδειξαν τις προθέσεις τους στους εξ ανατολών « συμμάχους » κερδίζοντας ολοκληρωτικά στις εμπλοκές απέναντι σε όλους τους τύπους της Τουρκικής Αεροπορίας . Ακόμη και απέναντι στο ευέλικτο F-5A τα ελληνικά F-4 επικρατούσαν εκμεταλλευόμενα τα αυξημένα ενεργειακά αποθέματα του Phantom . Εκτελώντας ελιγμούς στο κατακόρυφο επίπεδο συμπαρέσυραν τον αντίπαλο σε μεγάλα ύψη , όπου το F-5A γρήγορα εξαντλούσε την ενέργεια του και ήταν ανίκανο να εκμεταλλευτεί την καλύτερη ακτίνα στροφής του . Πέραν αυτού όμως , το F-4 είχε πολύ καλύτερη εικόνα για τη γεωμετρία της μάχης λόγω του ραντάρ και του διμελούς πληρώματος ,
Σμήναρχος ( Ι ) Θεόδωρος Σύρμος , Διοικητής 110 Πτέρυγας Μάχης
« Ως μέλος της μοναδικής οικογένειας του Phantom και έχοντας υπηρετήσει στην 337 Μοίρα που σήκωσε το μεγαλύτερο βάρος της αναχαίτισης για τουλάχιστον 20 χρόνια , η αίσθηση που δημιουργεί ο θρύλος του F-4 ακόμη και στον εμπειρότερο Ιπτάμενο είναι μοναδική . Κάθε πτήση με το “ δύστροπο ” δημιούργημα της McDonnell Douglas είναι τόσο ξεχωριστή , αφού ο χειριστής καλείται κάθε στιγμή να έχει τα χέρια του στα χειριστήρια και να επεμβαίνει μιας και το Phantom συμπεριφέρεται εντελώς διαφορετικά από τη μια φάση της πτήσης στην άλλη . Η σχέση όμως που αναπτύσσεται μεταξύ αεροπόρου και μηχανής είναι μοναδική . Αν το σεβαστείς και προσαρμοστείς στις ιδιοτροπίες του , σου προσφέρει εξαιρετική απόδοση . Aν προσπαθήσεις να το δαμάσεις υπερβαίνοντας τα όριά του , σίγουρα θα καταλήξεις να τραβάς τις χειρολαβές εκτίναξης του Martin Baker ! Στις μέρες μας τα μαχητικά F-4E με τον εκσυγχρονισμό έχουν καταξιωθεί ως πρωταγωνιστές με το ολοκληρωμένο πακέτο ηλεκτρονικών , τα βλήματα AIM- 120 και το ατρακτίδιο LITENING . Μάλιστα το τελευταίο προσδίδει και πάλι την πρωτιά στα Phantom όσον αφορά στην αναγνώριση καθώς πλέον είναι δυνατό να εκτελούνται αποστολές NTISR – Non Traditional Intelligence Surveillance Reconnaissance . Η αναγνωριστική έκδοση , το RF-4E αποτελεί μια εξειδικευμένη πλατφόρμα αναγνώρισης που πλέον εδώ και μια δεκαετία έχει αναλάβει και το ρόλο της ηλεκτρονικής αναγνώρισης με τα ASTAC . Η απόδοση της 348 Μοίρας σίγουρα δεν χωρά κανένα περιθώριο αμφισβήτησης καθώς επιτυγχάνει υψηλά ποσοστά στις μεγάλες ασκήσεις της Π . Α . με τον ίδιο σχεδόν εξοπλισμό που έφερε το RF-4E 35 χρόνια πριν !».
10 / 2014 15