ΠΤΗΣΗ 2014 March 2014 #334 | Page 22

ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ U-2 Dragon Lady

ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ U-2 Dragon Lady

Η τελευταία είναι υπεύθυνη για την εκπαίδευση τόσο στο U-2S Dragon Lady όσο και στο μη επανδρωμένο RQ-4 Global Hawk , όπου οι αυξημένες επιχειρησιακές απαιτήσεις των τελευταίων χρόνων οδήγησαν και σε αύξηση των χειριστών που ολοκληρώνουν τον σχετικό κύκλο . Έτσι , για παράδειγμα , το 2008 η 1 RS εκπαίδευσε 18 πιλότους U-2 , ενώ το 2012 ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε 32 . Υπό το πρίσμα των δυσκολιών πτήσης του στρατηγικού αναγνωριστικού και των ιδιαιτεροτήτων των 12ωρων επιχειρήσεων στα 70.000 πόδια , το θέμα της εκπαίδευσης αποτελεί ζήτημα μέγιστης προσοχής . Επιπλέον , όλοι οι χειριστές έχουν ήδη πίσω τους αεροπορική καριέρα και εμπειρία με άλλον τύπο αεροσκάφους . Η υπηρεσία στα U-2 είναι σε εθελοντική βάση και οι υποψήφιοι που προωθούν το αίτημά τους υπηρεσιακά προέρχονται από όλο το φάσμα δραστηριοτήτων , έχοντας εμπειρία ως πιλότοι μαχητικών , βομβαρδιστικών , ιπτάμενων τάνκερ , μεταγωγικών , ακόμη και ελικοπτέρων , ενώ δεν περιορίζονται στη USAF , καθώς υπάρχει η δυνατότητα υποβολής αίτησης και από προσωπικό του Ναυτικού , του Σώματος των Πεζοναυτών , ακόμη και της Ακτοφυλακής . Ο αντισμήναρχος Rodriguez μάς ενημερώνει σχετικά : « αποτελεί , ίσως , κλισέ ότι όσοι έρχονται εδώ πρέπει να ξεχάσουν ό , τι ήξεραν μέχρι τότε ως πιλότοι , ιδιαίτερα τις “ κακές συνήθειες ”, αλλά αυτό ισχύει πραγματικά . Το U-2 είναι εντελώς διαφορετικό από οποιοδήποτε άλλο αεροσκάφος της USAF και με αρκετά χαρακτηριστικά που έρχονται από άλλη εποχή ». Η αξιολόγηση των υποψηφίων γίνεται μέσα από μια διαδικασία δύο εβδομάδων , όπου οι εθελοντές κρίνονται σε όλες τις παραμέτρους ως χαρακτήρες και ως επαγγελματίες με σειρά συνεντεύξεων , ψυχοτεχνικών και σωματικών δοκιμασιών και ενημερώσεων για τις απαιτήσεις των επιχειρήσεων με U-2 . Στο διάστημα αυτό πραγματοποιούν και τρεις πτήσεις με τα διθέσια TU-2S . Όσοι ολοκληρώσουν με επιτυχία τη φάση αυτή , εντάσσονται στην 1 RS και συνεχίζουν τη διαδικασία εκπαίδευσης , πρώτα με τον αρχικό κύκλο IQC ( Initial Qualification Course ) σε T-38 , διάρκειας δύο μηνών . Στο διάστημα αυτό εκπαιδεύονται και στα καθήκοντα του mobile officer και στο ρόλο του στο αυτοκίνητο συνοδείας . Ακολουθεί η βασική εκπαίδευση BQC ( Basic Qualification Course ) σε ΤU-2S , διάρκειας επίσης δυο μηνών , με την κύρια φάση FQC ( Final Qualification Course ) σε επιχειρησιακά U-2 να ολοκληρώνει τη διαδικασία . Οι χειριστές παρακολουθούν επίσης και διάφορους άλλους μικρότερους εκπαιδευτικούς κύκλους , συμπεριλαμβανομένου αυτού της σχεδίασης αποστολών , ώστε να έχουν αντίληψη της συνεργασίας με τους αναλυτές και τους ελεγκτές , επιβίωσης κ . ά . Με την αποφοίτησή του από την 1 RS , ο « νέος » χειριστής τοποθετείται στην 99 η Μοίρα Αναγνώρισης , επίσης στη Beale AF .
To μέλλον
Η είδηση το 2011 ήταν ότι η USAF θα αντικαθιστούσε τα U-2S με τα μη επανδρωμένα RQ-4 , που , ανάμεσα σε άλλα πλεονεκτήματα , « αφήνουν » τους πιλότους στο έδαφος , εναλλασσόμενους , μάλιστα , πολλές φορές στη διάρκεια των 30ωρων αποστολών . Η διαδικασία είχε ήδη εκκινήσει και την περίοδο 2010-2011 οι εκπαιδεύσεις πιλότων U-2 στη Beale πήραν μειούμενο ρυθμό ,
22 03 / 2014