ΑΣΚΗΣΕΙΣ
S-300 «Λευκός Αετός 2013»
των αρχικών αποθεμάτων ανταλλακτικών (εάν υπήρχαν), της αδυναμίας
συντήρησης και, κυρίως, της έλλειψης πλαισίου υποστήριξης από τη ρωσική πλευρά, καθώς δεν υπήρχε τέτοια συμφωνία. Για την τελευταία, βέβαια,
υπήρχε και ένα άλλο εμπόδιο, καθώς - όπως έχουμε αναφέρει και σε άλλες
περιπτώσεις - το ιδιοκτησιακό καθεστώς του συστήματος ήταν μετέωρο. Ο λόγος ήταν ότι η συμφωνία Ελλάδας - Κύπρου που αφορούσε στο όλο πλαίσιο
παραχώρησης του συστήματος και των αντισταθμιστικών που θα λάμβανε η
Λευκωσία με μετέπειτα ενημέρωση και της Μόσχας δεν έγινε παρά το 2007!
Εκτίμηση αποτελεί ότι στο τέλος του 2004 λόγω βλάβης και μη επισκευής
ενός ραντάρ 30Ν6Ε, η μια συστοιχία κατέστη μη επιχειρησιακή και το υπόλοιπο υλικό της συγκεντρώθηκε στην 126 ΣΜ, όπου έτσι και αλλιώς μπορούσε
να αξιοποιηθεί από το άλλο ραντάρ. Το 2006 αναφέρεται βλάβη και σε άλλο
ραντάρ, που ήταν πιθανότατα ένα 76Ν6Ε, που υποβάθμισε ακόμη περισσότερο την επιχειρησιακή αξία του συστήματος. Τη χρονιά εκείνη, πάντως, υπήρξε
επίσημη επιβεβαίωση από τη ρωσική πλευρά ότι οι S-300 είχαν διασυνδεθεί
με τους TOR-M1, ενώ φαίνεται ότι είχε γίνει και πρόοδος στη μερική διασύνδεση των S-300 με το εθνικό ενοποιημένο σύστημα αεράμυνας, στο οποίο
είναι ενταγμένα τα υπόλοιπα επίγεια μέσα