μείνει διαθέσιμος μέχρι και το 2023 χωρίς την ανάγκη εφαρμογής προγράμματος δοκιμής ανακατασκευής . Η δυνατότητα αυτή επεκτείνεται , φυσικά , με την εισαγωγή σε χρήση του Yak-130 , το οποίο θα μοιραστεί τον εκπαιδευτικό φόρτο , αν και , σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις , λόγω του υψηλού κόστους του , ο τύπος δεν πρόκειται να αγοραστεί σε μεγάλους αριθμούς . Ακόμη , όμως , και στην αντίθετη περίπτωση , παρά την εισαγωγή του προηγμένου σε όλα τα χαρακτηριστικά και ικανότατου αεροσκάφους της Irkut , η ρωσική στρατιωτική αεροπορική εκπαίδευση χωλαίνει από το γεγονός ότι δεν έχει εκσυγχρονιστεί με ένα στροβιλοελικοφόρο εκπαιδευτικό , το οποίο θα αντικαθιστούσε το L-39 , μεταφέροντας εκπαιδευτικό έργο και από το Yak-130 . Ως δικινητήριο , το τελευταίο έχει υψηλό κόστος χρήσης , με κατανάλωση που είναι 6-10 φορές μεγαλύτερη από ένα τουρμποπρόπ αεροπλάνο αλλά και 30-50 % υψηλότερη από ένα μονοκινητήριο τζετ της ίδιας κατηγορίας ( από στοιχεία για το μη επιλεγέν MiG-AT , το οποίο χρησιμοποιούσε τον Ivchenko AI-25TL Series 2 ). Συγκριτικά , βέβαια , με τα MiG-29UB και Su-25 που χρησιμοποιούνται σήμερα στον ρόλο LIFT που θα αναλάβει το Yak-130 , υπάρχει αντίστοιχα τεράστια εξοικονόμηση , καθώς η κατανάλωση του τελευταίου είναι 4-8 φορές χαμηλότερη από αυτή των μαχητικών ( με 4-6 φορές χαμηλότερο κόστος στον εικοσαετή « κύκλο χρήσης » του τύπου , σύμφωνα με την Irkut ). Σύμφωνα με τον προγραμματισμό , τα L-39C θα συνεχίσουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους έως και το πρώτο μισό του σταδίου της προκεχωρημένης εκπαίδευσης , με τα Yak-130 σε συνδυασμό με εξομοιωτές να αναλαμβάνουν στη συνέχεια . Έτσι , τα τελευταία θα οδηγούν απ ’ ευθείας τους χειριστές χωρίς πρόβλημα στα πιλοτήρια των μαχητικών τέταρτης και πέμπτης γενιάς , ειδικά αυτών που δε διαθέτουν ( λόγω κόστους ) διθέσια έκδοση , όπως τα Su-35 και T-50 PAK-FA , αν και η Ρωσική Αεροπορία προορίζει , όπως έχουμε επισημάνει και άλλες φορές , τα Su-30SM που αγοράζει για την υποστήριξη και αυτής της διαδικασίας . Να υπενθυμίσουμε ότι το μεγάλο πλεονέκτημα του FBW που ενσωματώνει το αεροσκάφος είναι η δυνατότητα προσομοίωσης των πτητικών χαρακτηριστικών άλλων αεροσκαφών με τρεις τουλάχιστον διακριτές διαμορφώσεις , « ελαφρά », « μέση - κανονική » και « βαριά ». Η διαφοροποίηση συνίσταται στην αλλαγή της συμπεριφοράς του αεροσκάφους , ακόμη και εν πτήσει , όπου , για παράδειγμα , η « ελαφρά » διαμόρφωση προσφέρει όρια στη γωνία προσβολής (« angle of attack ») της τάξης των 35 μοιρών , προσομοιώνοντας μαχητικά υψηλών επιδόσεων , έναντι της « μέσης - κανονικής » τιμής
Το Yak-130 μπορεί να οδηγήσει χειριστές απ ’ ευθείας στα πιλοτήρια μαχητικών πέμπτης γενιάς , όπως τα Su-35 και T-50 , έχοντας την ίδια σχεδιαστική προσέγγιση .
Η εξαγορά της Yakovlev από την Irkut έχει δώσει στην τελευταία ένα πολύτιμο εξαγωγικό προϊόν , ιδιαίτερα ανταγωνιστικό στη διεθνή αγορά .
Στρατιωτική Αεροπορική Εκπαίδευση
Βασισμένη σε πενταετή ακαδημαϊκή , στρατιωτική και τεχνική πτητική διαδικασία , η αεροπορική εκπαίδευση της Ρωσικής Αεροπορίας εξακολουθεί να κινείται σε σοβιετικά πρότυπα , αν και βρίσκεται υπό αναμόρφωση . Οι υποψήφιοι , αποκλειστικά άνδρες , εισάγονται σε αυτή μετά από επιλογή μέσω εξετάσεων και δοκιμασιών στην ηλικία των 17-22 ετών , που είναι η ηλικία της υποχρεωτικής στράτευσης στη Ρωσία . Τα δυο πρώτα χρόνια της φοίτησης αφορούν αποκλειστικά σε ακαδημαϊκή διδασκαλία , ενώ στο ρωσικό σύστημα δεν υπάρχει ισοτιμία με αυτή των ανώτερων και ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων , καθώς οι στρατιωτικές ακαδημίες και παραγωγικές σχολές θεωρούνται ήδη ένας κλάδος της εκπαίδευσης . Την τρίτη χρονιά οι υποψήφιοι αρχίζουν να διδάσκονται μαθήματα αεροπορικού περιεχομένου , ενώ πραγματοποιούν και παράλληλη εκπαίδευση σε εξομοιωτές L-39C , διάρκειας 15 ωρών . Κάποιοι από αυτούς , βέβαια , έχουν ήδη αεροπορικές γνώσεις , αφού προέρχονται από μια άλλη διαδικασία εκπαίδευσης , κατάλοιπο και αυτή της σοβιετικής περιόδου , που έχει μετασχηματιστεί ανάλογα στη σύγχρονη Ρωσία . Πρόκειται για τη DOSAAF , μια « εθελοντική οργάνωση συνεργασίας με την Αεροπορία , τον Στρατό και το Ναυτικό » με αντίστοιχους κλάδους , η οποία προετοίμαζε και προετοιμάζει νέους που επιθυμούν να ακολουθήσουν καριέρα στις τάξεις των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων και άλλων στρατιωτικών οργανισμών . Η DOSAAF , δομημένη σε στρατιωτικά πρότυπα , υπάγεται στο υπουργείο Άμυνας και στον αεροπορικό της κλάδο διατηρεί εναέρια μέσα , ανάμεσά τους ελαφρά αεροπλάνα Yak-52 , An-2 και ελικόπτερα Mi-2 . Αργά την άνοιξη και το καλοκαίρι του τρίτου έτους φοίτησης , οι υποψήφιοι συμπληρώνουν περίπου 60 ώρες πτήσης στη διάρκεια 4-5 μηνών . Σε αυτήν την περίοδο θα κάνουν και την πρώτη τους πτήση σόλο , περίπου στα μισά της διαδικασίας , ενώ ανάλογα με τις επιδόσεις τους και τη γνώμη των εκπαιδευτών αποφασίζεται και η καριέρα που θα ακολουθήσουν στη συνέχεια , σε μαχητικά ( συμπεριλαμβανομένων αεροσκαφών κρούσης και βομβαρδιστικών ) ή βομβαρδιστικά μεγάλης εμβέλειας / μεταγωγικά . Οι πρώτοι θα συνεχίσουν τη βασική τους εκπαίδευση με άλλες 70-80 ώρες , πάλι σε L-39C με διδασκαλία που περιλαμβάνει και ναυτιλία , πτήσεις σχηματισμού και εισαγωγή στη χρήση όπλων . Στο τέλος της διαδικασίας θα έχουν συγκεντρώσει περίπου 140 ώρες πτήσης με 30 από αυτές σόλο . Οι δεύτεροι θα πετάξουν περίπου 35 ώρες σε L-410UVP-E3 ή 40 ώρες σε An-26 για ένα σύνολο περίπου 70-80 ωρών . Στην τρίτη φάση της διαδικασίας , οι υποψήφιοι που προορίζονται για μαχητικά υλοποιούν προκεχωρημένη εκπαίδευση με 50-60 ώρες σε L-39C και MiG-29UB , ενώ από το 2013 υπήρξαν και εκπαιδευτικές σειρές που ξεκίνησαν να πετούν Yak-130 . Από την άλλη , όσοι προορίζονται για τα αεροσκάφη κρούσης και υπερηχητικά βομβαρδιστικά πετούν Su-25 , 30 ώρες στη διθέσια έκδοση και άλλες 30 στη μονοθέσια . Η αντίστοιχη προκεχωρημένη εκπαίδευση για τους υποψήφιους πιλότους των μεγάλων αεροσκαφών περιλαμβάνει 50 ώρες σε An-26 .
08 / 2014 49