21
κατανοητό αλλά ας σκεφτούμε το εξής: Όταν κάποιος άνθρωπος βρεθεί σε δύσκολη κατάσταση της ζωής του και περιμένει
να συμβεί ένα θαύμα, τότε ο άνθρωπος αυτός θεωρεί ότι ο
Θεός κατά ένα τρόπου του χρωστάει ένα θαύμα, κάτι που δεν
είναι σωστό. Ωστόσο υπάρχουν και οι άνθρωποι που ελπίζουν
σε ένα θαύμα. Οι άνθρωποι αυτοί είναι εκείνοι που έχουν ανεπτυγμένη την πίστη τους προς το Θεό...
➧
Επίσημες ιατρικές έρευνες σε πανεπιστημιακά κέντρα της
Αμερικής πιστοποιούν τη δύναμη της πίστης στην ταχύτατη
ανάρρωση των ασθενών... Τα αποτελέσματα τους σε γενική
ομολογία είναι τα εξής:
1) Άνθρωποι που προσεύχονται αναρρώνουν γρηγορότερα
από αυτούς που δεν προσεύχονται.
2) Άνθρωποι που γνωρίζουν ότι φίλοι και συγγενείς που
τους αγαπούν προσεύχονται για αυτούς βελτιώνονται γρηγορότερα.
3) Άνθρωποι που ΔΕΝ γνωρίζουν ότι κάποιοι προσεύχονται
για αυτούς, γίνονται γρηγορότερα καλά...
➧
Η σχέση ίασης και πίστης είναι πλέον κατανοητή και
αποδεδειγμένη καθώς έχουν παρατηρηθεί τα παρακάτω:
1) Οι άνθρωποι που εκκλησιάζονται τακτικά νοσηλεύονται
στο νοσοκομείο πολύ σπανιότερα από εκείνους που πηγαίνουν
ελάχιστα η καθόλου σε λειτουργίες.
2) Οι άνθρωποι με ισχυρή θρησκευτική πίστη έχουν λιγότερες πιθανότητες να πάθουν κατάθλιψη από δυσάρεστα γεγονότα της ζωής και αν την παθαίνουν συνέρχονται ευκολότερα
από τους μη θρήσκους.
3) Οι άνθρωποι με ισχυρή πίστη που πάσχουν από σωματικές ασθένειες έχουν καλύτερη εξέλιξη από τους μη πιστούς...
(Ματθ. 9,22) ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐπιστραφεὶς καὶ ἰδὼν
αὐτὴν εἶπε· Θάρσει, θύγατερ· ἡ πίστις σου σέσωκέ
σε. καὶ ἐσώθη ἡ γυνὴ ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης.
Kι ο Iησούς, αφού γύρισε και την είδε, της είπε:
Θάρρος κόρη μου, η πίστη σου σε έσωσε.
Kαι γιατρεύτηκε η γυναίκα από εκείνη την ώρα!
➧
Η πίστη μας στο Θεό ενισχύεται μέσα
από την ιερή στιγμή της προσευχής μας...
Η πιο προσωπική στιγμή στην άσκηση της
λατρείας είναι η προσευχή. Εκεί συντελείται η επικοινωνiα με το Θείο και η νοερή
συναισθηματική μετάβαση σε μια άλλη
διάσταση....
Ύστερα από έρευνες που πραγματοποίησαν οι επιστήμονες Άντρίου Νιουμπεργκ και Γιουτζίν ντ’ Ακουίλι
παρατηρήθηκε κατά την ώρα που
προσεύχεται ένας άνθρωπος αυξημένη
δραστηριότητα στο μετωπιαίο λοβό του
εγκέφαλου στη λεγόμενη «περιοχή
συσχέτισης της προσοχής» πράγμα αναμενόμενο καθώς κατά τη διάρκεια της προσευχής το άτομο συγκεντρώνεται ώστε να
επικοινωνήσει με το δημιουργό του όσο το
δυνατόν πιο έντονα. Ταυτόχρονα όμως
διαπιστώθηκε μείωση της δραστηριότητας
στο πίσω μέρος του εγκέφαλου στη λεγόμενη «περιοχή συσχέτισης προσανατολισμού»... Η βασική λειτουργία της
περιοχής αυτής είναι να βοηθά τον άνθρωπο στο διαχωρισμό του εαυτού του ως
φυσική υπόσταση από τον έξω κόσμο
του... Αυτό είναι πολύ φυσιολογικό καθώς
κατά τη διάρκεια της προσευχής γινόμαστε
ένα με τον υπόλοιπο κόσμο και δεν μας
ενδια >: