22
Από τον Ηλία
Αναζητώντας φως στην
άκρη του τούνελ...
Ο
χρόνος κυλάει γρήγορα και οι «νέες» συνθήκες δεν προλαβαίνουν να «παλιώσουν»
καθώς οι πιο νέες τις παρασύρουν και τις τοποθετούν πρώιμα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Νέα σκληρά και άδικα μέτρα κάνουν την παρουσία
τους και δυστυχώς ήρθαν για να μείνουν... μέχρι τα
επόμενα. Προφανώς γελιέται όποιος πιστεύει ότι
οοοοοόταν φτιάξουν τα πράγματα, οι συνταξιούχοι
π.χ. θα λάβουν πίσω το δώρο Χριστουγέννων ή τις
λοιπές μειώσεις.
Και από αυτήν εδώ την στήλη έχουμε τονίσει κατά
το παρελθόν ότι το μνημόνιο σαφέστατα έχει μέτρα
που είναι προς την σωστή κατεύθυνση καθώς είναι
αδύνατο –επί παραδείγματι- να μην ξέρει το ίδιο το
κράτος πόσοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι που το
στελεχώνουν, δεν γίνεται τα νοσοκομεία να αγοράζουν με τιμές 20 φορές πάνω, ιατρικό εξοπλισμό
και φάρμακα επειδή κανείς δεν τους ήλεγχε και στην
τελική δεν γίνεται τόσες χιλιάδες άνθρωποι να μην
πληρώνουν την εφορία τους ή να λαμβάνουν σύνταξη –μαϊμού-. Πώς γίνεται ένα κράτος να λέγεται
ανεπτυγμένο όταν δεν τηρεί ένα τυπικό μηχανογραφικό σύστημα αλλά μέχρι πριν λίγο καιρό κρατούσε
«χειρόγραφο» αρχείο σε πολλές υπηρεσίες . Πέραν
αυτών όμως υπάρχει και η αντίπερα όχθη.
Οι «κύριοι» της Τρόικας έχουν έρθει να κάνουν
μια δουλειά και κρίνοντας από τα αποτελέσματα
δεν την κάνουν καλά. Αν θέλουν να εξοντώσουν
έναν λαό, τα πάνε περίφημα. Οι άνθρωποι αυτοί
βλέπουν τους έλληνες όχι σαν ανθρώπους αλλά σαν
αριθμούς και σαν πηγές εξοικονόμησης κόστους από
το Δημόσιο. Η ύφεση έχει ξεπεράσει το 6% και αυτό
για να ξαναμαζευτεί θέλει χρόνο, σταθερότητα, πίστη
και επενδύσεις. Ποιος όμως θα έρθει να βάλει τα
λεφτά του για να επενδύσει στην Ελλάδα; Μια απλή
αλυσίδα που μαθαίνει ένας πρωτοετής φοιτητής οικονομικής σχολής στο μάθημα της μακροοικονομίας
είναι ότι μια επένδυση δημιουργεί αφενός έσοδα για
το δημόσιο μέσω της φορολογίας αλλά και θέσεις
απασχόλησης για τον ντόπιο πληθυσμό, συνεπώς εισόδημα, συνεπώς κατανάλωση, συνεπώς ανάπτυξη
και συνεπώς ευημερία. Πώς γίνεται όμως να έρθει
κάποιος να επενδύσει σε μια χώρα χωρίς φως στο
τούνελ για την οικονομία της, χωρίς σταθερή Κυβέρνηση, χωρίς σταθερό φορολογικό σύστημα και με
απίστευτη, αποτρεπτική γραφειοκρατία που για να
βγάλεις μια άδεια χρειάζεται αφενός να λαδώσεις και
αφετέρου να μαζέψεις 17 διαφορετικά χαρτιά από 17
διαφορετικούς φορείς;
Η Ελλάδα ψάχνει να βρει βηματισμό και η Κυβέρνηση προσπαθεί να βγει όσο το δυνατόν λιγότερο
ασυνεπής απέναντι στον κόσμο που την στήριξε.
Στην κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει τα νέα
μέτρα φαίνονται να αποτελούν μονόδρομο για την
«επιβίωση» μας εντός ευρώ. Από εκεί και πέρα τρεις
είναι οι μεγάλοι στόχοι της νέας Κυβέρνησης οι
οποίοι εφόσον επιτευχθούν θα αποτελέσουν μεγάλη
ανάσα για την οικονομία της χώρας και κ