μηχανικού » που χορεύεται κατ ’ εξοχήν στην Κάλυμνο , καθώς και για το εντυπωσιακό έθιμο του χορού της Τυρινής , που πραγματοποιείται κάθε χρόνο , το απόγευμα αυτής της Κυριακής στον αυλόγυρο του Καθεδρικού και ιστορικού ναού του νησιού , της Παναγίας της Κεχαριτωμένης Χώρας Καλύμνου , που βρίσκεται κάτω από το Μεγάλο Κάστρο της Καλύμνου κάπου διακόσια πενήντα χρόνια . Σύμφωνα με πληροφορίες που αντλήσαμε από τον ίδιο τον κύριο Γεώργιο Χατζηθεοδώρου , ο « χορός του μηχανικού » είναι δίκοπος παλιός που τώρα χορεύεται σαν ίσιος βαδίζοντας από άνδρα και μιμείται τα βήματα αναπήρου από την μηχανή του δύτη . Παλιά όμως ήταν μόνο χορευτικός σκοπός . Αργότερα , Λεριοι οργανοπαίκτες πρόσθεταν και σχετικά δίστιχα όπως « Βρε , μηχανικός θα γίνω και στην άμμο θα ’ πομείνω ». Για την ακρίβεια , ο χορευτής του « μηχανικού » τρεμουλιάζει με ένα μπαστούνι στα χέρια του , πέφτει κάτω και ξανά σηκώνεται πετώντας το μπαστούνι για να χορέψει με συνοδεία την ειδική μελωδία του μηχανικού , που είναι εμπνευσμένη από την γενναιότητα και την αντρειοσύνη των σφουγγαράδων . Παρόλο την ημιπαράλυση τους οι σφουγγαράδες είχαν αναπτερωμένο το ηθικό τους , γι ’ αυτό την υπερνικά και ο χορευτής του « μηχανικού » με το πέταγμα του μπαστουνιού που συμβολίζει την απελευθέρωση από την μυστηριώδη ασθένεια και ταυτόχρονα τον ελεύθερο βηματισμό στο χορό , κάτι που δεν επέτρεπε το μπαστούνι . Μάλιστα , ο χορός αυτός ξεκίνησε πριν από κάμποσα χρόνια , μέσα την δεκαετία του ' 60 , από έναν Καλύμνιο ταλαντούχο γυμναστή τον Θεόφιλο Κλωνάρη που ήταν και ο πρώτος χορευτής στο παραδοσιακό χορευτικό μπαλέτο της Δώρας Στράτου που σκέφθηκε να κάμει φιγούρες κρατώντας μια μαγκούρα και μιμούμενος τα ασταθή βήματα του ανάπηρου και πιο ειδικά του « χτυπημένου » από τη νόσο των δυτών , εφόσον είχε και πατέρα σφουγγαρά και γνώριζε καλά γι ’ αυτήν . Άρεσε τόσο πολύ στον κόσμο με αποτέλεσμα να γενικευθεί και σήμερα να μιλάμε για το « χορό του μηχανικού ». Όσο για το χορό της Τυρινής , κάθε χρόνο την Κυριακή της Τυρινής , στον αυλόγυρο του Καθεδρικού Ιστορικού Ι . Ν . Παναγίας Κεχαριτωμένης Χώρας Καλύμνου πριν από την έναρξη του πρώτου Κατανυκτικού Εσπερινού του « Συγχώριου », όπως τον αποκαλούν οι ντόπιοι , ενώπιον Αρχών και πλήθους κόσμου . Εκεί , χορεύονται εκτός από τον « χορό του μηχανικού » και διάφοροι άλλοι καλύμνικοι τοπικοί παραδοσιακοί χοροί , όπως η σούστα ό τριπφηιτός και πολλοί άλλοι , με τοπικές παραδοσιακές ενδυμασίες , « το καβάϊ και το καλύμνικο , τη βράκα και το κοντογέλεκο και το σαλβάρι », όπως γράφει ο ίδιος στο άρθρο του « Ο Χορός της Τυρινής και ο εσπερινός του Συγχώριου στην Παναγιά την Κεχαριτωμένη ». Συγκεκριμένα , το παραδοσιακό αυτό έθιμο , όπως μου τόνισε ο ίδιος , αρχίζει στις μία το μεσημέρι και τελειώνει στις πέντε το απόγευμα , τότε που η καμπάνα χτυπά και όλο το πλήθος του κόσμου , θα πρέπει να μπει στην Εκκλησία για να ακολουθήσει ο Μέγας Κατανυκτικός Εσπερινός του Συγχώριου , στον οποίο πάντα χοροστατεί ο εκάστοτε Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης της Λέρου , Καλύμνου και Αστυπαλαίας .
Γράφει ο καθηγητής κύριος Γεώργιος Χατζηθεοδώρου χαρακτηριστικά στο άρθρο του « Κάθε χρόνο , το απόγευμα της Κυριακής της Τυρινής , τελείται μια