Το 1871 , γυναίκες όπως η Ζαν Μαρί , πολεμώντας στο πλάι των αντρών συντρόφων τους , έκαναν πολλά βήματα μπροστά , για την κατάχτηση της ισοτιμίας τους και « δεν υστέρησαν σε γενναιότητα από τους άντρες ».
ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΖΑΝ ΜΑΡΙ Αρθούρος Ρεμπώ ( αποσπάσματα σε ελεύθερη απόδοση )
Της Ζαν Μαρί τα χέρια είναι γεροφτιαγμένα . Mαυρισμένα από το καλοκαίρι . Χέρια χλωμά σαν πεθαμένα . Το χρώμα αυτό το σκοτεινό πώς πήρε τέτοιο χέρι ;… Στις λίμνες μήπως πλέοντας του αισθησιασμού ; Το πρόσωπο αγγίζοντας γεμάτου φεγγαριού , που κύλησε στην αγκαλιά του ήρεμου νερού ; Τη ζέστη τάχα ρούφηξε βάρβαρου ουρανού , στη λυπημένη μοναξιά κάποιου μεσημεριού ; Κι έκαψε με τη θέρμη του τα χέρια τα γερά , ακουμπισμένα ήσυχα σε γόνατα κομψά ; Τι χέρια τάχα να ’ ναι αυτά ;… …………………………………… Χέρια που επανάσταση ξέρουν να τραγουδούν ,
12