6
εκπαιδευτικών µ εταρρυθ µ ίσεων( 1998-99, 2011). Τα Πανεπιστή µ ια της χώρας ευαισθητοποιούνται κι αυτά και προσανατολίζουν την ερευνητική τους δραστηριότητα σε θέ µ ατα διαπολιτισ µ ικότητας και έχουν να πουν τον δικό τους λόγο και να καταθέσουν τη δική τους συ µ βολή και πρόταση.
Σ’ αυτή τη συζήτηση που έχει ανοίξει και τον προβλη µ ατισ µ ό που αναπτύσσεται συνεισφέρου µ ε και ε µ είς καταθέτοντας την άποψη που τείνει να δια µ ορφωθεί στο Τ µ ή µ α µ ας, στο Παιδαγωγικό Τ µ ή µ α Νηπιαγωγών της Παιδαγωγικής Σχολής της Φλώρινας του Πανεπιστη µ ίου Δυτικής Μακεδονίας, και προτείνοντας συγκεκρι µ ένες στρατηγικές για τη γλωσσική εκπαίδευση σε ένα διαπολιτισ µ ικό νηπιαγωγείο στην Ελλάδα του 21 ου αιώνα. Η έ µ φαση στη γλωσσική αγωγή είναι αυταπόδεικτη, καθώς οποιαδήποτε δραστηριότητα ή ενασχόληση µ ε όποιο άλλο γνωστικό αντικεί µ ενο περνάει µ έσα από τη χρήση της γλώσσας και άρα η προσοχή του σχολείου και ιδιαίτερα της νηπιαγωγού 4 πρέπει να είναι ιδιαίτερα οξυ µ ένη πάνω στον το µ έα της γλωσσικής αγωγής παιδιών που προέρχονται από διαφορετικά πολιτισ µ ικά περιβάλλοντα, καθώς η σχολική αποτυχία ιδιαίτερα στις µ ικρές ηλικίες 5 έχει ά µ εση σχέση µ ε τη γλωσσική αποτυχία 6. Αν επο µ ένως επιδιώκου µ ε την « ακίνδυνη » κοινωνική ενσω µ άτωση όλων όσοι προέρχονται από γλωσσικά περιβάλλοντα που είναι διαφορετικά από αυτό της κυρίαρχης γλώσσας, για να οικοδο µ ήσου µ ε µ ια αλληλεγγύη µ ε περιεχό µ ενο πιο συγκεκρι µ ένο από τους προπαγανδιστικούς λόγους, είναι απολύτως απαραίτητο να
4 Χρησι µ οποιού µ ε το ένα µ όνο γένος αποκλειστικά για λόγους γλωσσικής και λειτουργικής οικονο µ ίας και αισθητικής. 5 Παιδαγωγικό Iνστιτούτο( 2000). Προγρά µµ ατα Σπουδών Πρωτοβάθ µ ιας και
Δευτεροβάθ µ ιας Eκπαίδευσης. Θεωρητικές Eπιστή µ ες. Aθήνα: Π. I., σ. 11 6 βλ. Bαρνάβα-Σκούρα T.( επι µ.)( 1997). Το παιδί και η γραφή. Μια σχέση κλειδί
για τη δια βίου µ άθηση. Η δο µ ητική προσέγγιση της γραπτής γλώσσας. Θεσσαλονίκης: Α. Π. Θ. Xατζησαββίδης, Σ.( 1992). Tο χρονικό της ανα µ όρφωσης του µ αθή µ ατος της νεοελληνικής γλώσσας στην υποχρεωτική εκπαίδευση( 1976-1984). Θεσσαλονίκη: Aφοί Kυριακίδη, σ. 17