88 δείξει πως αποδέχεται αυτό που είναι για αυτό που πραγματικά είναι , όπως υποδείκνυε και το μήνυμα , ίσως να κατάφερνε να δώσει τέλος στο πρόβλημά της . Και ήξερε με ποιον ακριβώς τρόπο να το πετύχει αυτό . Είχε έρθει η ώρα του εβδομαδιαίου μαθήματος της ψυχολογίας το οποίο μέχρι στιγμής δεν είχε φανεί ιδιαίτερα χρήσιμο στην Ειρήνη η οποία δεχόταν να μιλήσει για οτιδήποτε άλλο εκτός από τα φτερά της . Είναι γεγονός πως πάντοτε απέφευγε να συζητήσει για αυτό που την έκανε τόσο ξεχωριστή και συνάμα μίζερη μιας και όσες φορές είχε επιδιώξει να κάνει λόγο για αυτό κάποιος ή κάτι την εμπόδιζε . Μα τώρα ήταν αποφασισμένη πως δεν θα άφηνε κανέναν και τίποτα να της χαλάσει το όνειρο να αντιμετωπίζεται ως ένα φυσιολογικό άτομο , έστω για αρχή στα πλαίσια του σχολείου . Η Ειρήνη ένιωθε απαίσια που όσες φίλες και αν είχε καταφέρει να κάνει στο παρελθόν στο τέλος απομακρύνονταν από εκείνη λόγω των απόψεων της μάζας . Κανείς δεν είχε προσπαθήσει να δει τα θετικά στοιχεία του χαρακτήρα της όπως την ευγένεια με την οποία απαντούσε στα αγενή σχόλια των κακοπροαίρετων ή τη γενναιότητα της καρδιάς της χάρη στην οποία είχε καταλήξει να πάρει την απόφαση να εκφράσει τα συναισθήματά της σε όλη της την τάξη . Το πιο σημαντικό όμως είναι πως κανείς δεν φαίνεται να είχε επιδιώξει έστω και λίγο να δει την ομορφιά των φτερών της Ειρήνης , ούτε καν η ίδια η κάτοχός τους . Όλοι επικεντρώνονταν στο πόσο αφύσικο είναι να έχει κανείς φτερά και κανείς δεν έδινε σημασία στην μεγαλειότητά τους ή στη λειτουργικότητα που ίσως να είχαν . Για όλους τους παραπάνω λόγους η Ειρήνη ένιωθε προδομένη , όχι από τις πρώην φίλες της ή τους κακόβουλους συμμαθητές της ή τους πολυάσχολους γονείς της ή την ανθρωπότητα στο σύνολό της , αλλά από τον ίδιο της τον εαυτό . Πώς ήταν δυνατόν να επιτρέπει να της φέρονται με τόσο άσχημο τρόπο , ενώ σε κανέναν άνθρωπο δεν αξίζει να πληγωθεί για έναν τέτοιο λόγο ; Πώς ήταν δυνατόν να αφήνει το << ελάττωμά >> της να την κάνει εύκολο στόχο ; Πώς ήταν δυνατόν να μένει παθητική , ενώ ήξερε πως δεν υπήρχε κανείς για να την βοηθήσει να αλλάξει τη ζωή της ; Γιατί η Ειρήνη ήξερε ότι είχε μείνει μόνη της και πως μόνος του κανείς μπορεί εν τέλει να κάνει την αλλαγή , μια αλλαγή σαν κι εκείνη που ετοιμαζόταν να κάνει η Ειρήνη τώρα . v Η Ειρήνη ανοιγόκλεισε δύσπιστη τα μάτια της . Είχε έρθει η σειρά της να μιλήσει για κάτι , οτιδήποτε που να την απασχολούσε , και το οποίο να ήθελε να μοιραστεί με τους συμμαθητές της , όπως γινόταν άλλωστε και κάθε εβδομάδα . Μόνο που στις προηγούμενες συγκεντρώσεις προτιμούσε να θίγει άλλα θέματα , εντελώς ανιαρά ακόμη και για την ίδια πόσο μάλλον για το κοινό της , όπως το πώς είχε περάσει το περασμένο