Αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου- 3ος διαγωνισμός Αιθέρια παράθυρα-3ο τεύχος | Page 87

87
Αμέσως άρχισε να ξεψαχνίζει τα κουζινικά αναζητώντας ένα εργαλείο με το οποίο θα κατάφερνε να αφαιρέσει όσο το δυνατόν γινόταν λιγότερο επίπονα τα φτερά της , αυτά τα τόσο ξεχωριστά και όμορφα φτερά με την οποία την είχε προικίσει ο θεός . Το ήξερε πως ετοιμαζόταν να κάνει κάτι πολύ κακό το οποίο πιθανότατα να της στοίχιζε και την ίδια της τη ζωή αλλά είχε σκοπό να διακινδυνεύσει τα πάντα εφόσον αυτό σήμαινε πως θα γλίτωνε από τον αιώνιο χλευασμό και τη δυστυχία . Ενώ είχε μόλις καταλήξει στο ποιο εργαλείο ήταν το πιο κατάλληλο για αυτό που σκόπευε λίαν συντόμως να κάνει , ένα αμυδρό αλλά αρκετά δυνατό ώστε να το προσέξει η Ειρήνη χτύπημα ακούστηκε από την εξώπορτα . Το χτύπημα συνόδευσε η εμφάνιση ενός χειροποίητου λευκού φακέλου που εξείχε ελαφρά κάτω από την πόρτα . Μόνο αυτό ήταν αρκετό ώστε να τραβήξει την προσοχή της μικρής η οποία παραμέρισε το κουζινικό εργαλείο κατευθυνόμενη προς την πόρτα και το μυστήριο νεοαφιχθέντα φάκελο . Ενώ η δοκιμή της να ανοίξει πρώτα την πόρτα δεν της αποκάλυψε τίποτα παραπάνω από την συνηθισμένη εικόνα ενός ανθισμένου κήπου το περιεχόμενο του φακέλου υπήρξε πολλά περισσότερα υποσχόμενο , με την Ειρήνη να διαβάζει φωναχτά την εξής φράση : « Μόλις αποδεχτείς τον εαυτό σου για αυτό που είσαι , κανείς δεν θα μπορεί να χρησιμοποιήσει το « ελάττωμα » σου εναντίον σου .» Η Ειρήνη αιφνιδιάστηκε τόσο πολύ από αυτό που είχε μόλις διαβάσει , όπως ακριβώς είχε ξαφνιαστεί από την άφιξη του ανώνυμου , προς μεγάλη της απογοήτευση , φακέλου . Ξέχασε ό , τι κι αν ήταν αυτό που σχεδίαζε να κάνει και βάλθηκε να διαβάζει ξανά και ξανά το μικρό σε έκταση μήνυμα μέχρι που τα μάτια της άρχισαν να ελαφραίνουν , το τοπίο γύρω της να θολώνει και η προηγουμένως γεμάτη χρώματα θέα των επίπλων του σαλονιού να αντικαθίσταται από ένα γαλήνιο μαύρο κενό . Είχε αποκοιμηθεί . v Το επόμενο πρωί η Ειρήνη ξύπνησε με ανανεωμένη διάθεση . Κάτι σε αυτό το ανώνυμο μήνυμα που είχε λάβει την είχε κάνει να αισθάνεται πιο δυνατή από πριν , λες και μόλις είχε μάθει πως ήταν πριγκίπισσα της Αγγλίας ή πως θα έτρωγε ένα πλούσιο πρωινό σερβιρισμένο στο κρεβάτι . Ένιωθε ότι είχε κάποιον μυστικό υποστηρικτή ή ακόμη καλύτερα έναν καινούριο φίλο . Το μόνο πρόβλημα βέβαια ήταν πως δεν ήξερε ποιος ήταν αυτός που της είχε δώσει γραπτώς αυτή την συμβουλή , πράγμα το οποίο όμως δεν αναιρούσε ούτε το γεγονός ότι είχε όντως κάποιον υποστηρικτή αλλά ούτε και το γεγονός πως το περιεχόμενο του μηνύματος ήταν απίστευτα βοηθητικό για την ίδια . Κατά βάθος η Ειρήνη το ήξερε πως όντας αρνητικά προσκείμενη στην ιδιαιτερότητά της ενίσχυε τα κίνητρα των συμμαθητών της , αλλά αυτό που δεν ήξερε ήταν πως αν προσπαθούσε να ορθώσει ανάστημα και να