Z EYREK - İ ÇİMİN M ANZARASI -
-F URKAN AL-
Bozdoğan Kemeri’nin altından geçiyorum, kalabalıktan sıyrılıp
adımlarımı hoyratça savuruyorum. Cadde boyu gördüklerim ve göreceklerimin
hayaliyle yürüyorum. Bitişik dükkanları, esna�ları, kedileri, bankları ve camisi
karşılıyor.
*
*
*
N e ile karşılaşacağımı bilmediğimden olsa gerek derin bir soluk aldım. Soluma dönmemle ahşap
konutla göz göze geldim. Genel manzara kendini korusa da mahallenin ruhunu kaybettiğini fark ettim.
Fotoğraflamak üzere geldiğim yapının kitaptaki siyah-beyaz halinin aksine capcanlı renklerle moder-
nizme uygun restoresini görünce içimden bir şeyler koptu zira ev yaşanmışlığını kaybetmişti. Bir za-
manlar yaşamış olması fakat bunu kaybetmesi derinden etkilemişti. Kollarını ahşap yapıya uzatan yeşil
dallar yapıyı koruyacak kadar uzanamamıştı. Tıpkı zaman gibi... Komşusunun hâlâ Süleymaniye oluşu
ve önünde toplanan çocuklar yüreğime bir nebze su serpmişti.
9
www.internetdergisi.net