58. BÖLÜM
Kare bölmeler dingillerinin üzerinde yavaşça dönerken metalin çı
kardığı ses sağır edici cinstendi. Thomas sesi engellemek için ellerini
kulaklarına bastırdı. Gruptaki diğer çocuklar da aynısını yapmıştı.
Etraflarını çevreleyen ve birbirlerine eşit uzaklıktaki toprak parçalan
dönerek kaybolup yüksek sesli bir tangırtıyla yerlerini geniş, siyah
kareler doldurdu. Hepsinin üzerinde kubbeli beyaz tabutlardan vardı.
En az otuz taneydiler.
Metalin metale sürtme sesi sonunda kesildi. Kimse konuşmuyordu.
Rüzgâr esiyor, yuvarlak köşeli kutulara doğru toz toprak üflüyordu.
Vızıltı gibi bir ses çıkıyordu. O kadar çoktu ki Thomas’ın içini gıdık
layan bir ses halini aldı ve Thomas içlerine bir şey kaçmaması için
gözlerini kapadı. Tuhaf, uzaydan gelmiş gibi duran nesneler ortaya
çıktığından beri başka hiçbir hareket olmamıştı. Yalnızca o ses, rüzgâr
V batan gözleri vardı.
e
Tom? diye seslendi Teresa.
Evet?
Bunları hatırhyorsunf değil mi?