Roket’in peşi sıra yürüyerek, “Roket, seninle konuşmalı yız”
dedim. Biz her tarafı dökülen binanın içinde yürürken, Roket
sağındaki duvarı okşadı.
“Bende
yeni
isimler
var.
Burada
olmamalılar.
Hayır,
hanfendi.”
“Biliyorum, ama sana bir şey sormam gerek.”
Ben onu yavaşlatmak için gömleğini tutamadan Roket yi ne
ortadan kayboldu ve başımı hüsranla ellerimin arasına al mamak
için mücadele etmem gerekti. Roket dikkat eksikliği hastalığını
yeni bir seviyeye taşıyordu.
Onun aynı koridorun ilerisinden, “Bayan Charlotte” diye
seslendiğini duydum. “Daha çabuk olmalısınız.”
Sesinin geldiği yöne doğru ilerlerken aşınmış zeminin çök memesi için dua etti