114 ¦ Philippa Gregory
fısıldardım. Nesir şeklinde devam ederseniz bence zafer sizin."
Percy sırıtarak Anne'in elini tuttu. "Gece yıldızlar," dedi.
"Bir şey bir şey, parlar," diye şiire katıldı Anne anında.
"Haydi şarap içelim," diye önerdi William. "Bu tumturaklı nüktelere daha fazla
dayanamayacağım. Kim benimle zar atar?"
"Ben," dedi George, William'in beni oyuna davet etmesine fırsat vermeden. "Nesine?"
"Birkaç krona," dedi William. "Kumarda bana rakip olmana izin vermemeliyim aslında Bay
Boleyn."
"Ya da başka herhangi bir alanda!" dedi ağabeyim hoş bir dille. "Hele hele Lord Percy burada
bize kavgayla ilgili savaş şiirleri yazabilecekken."
"Bir şey bir şeyin çok da tehditkâr olduğunu sanmıyorum," dedi Anne. "Onun dizeleri ancak bu
kadar olur."
"Henüz öğreniyorum," dedi Percy gururla. "Tecrübesiz bir âşık, tecrübesiz bir şairim ve siz
bana kaba davranıyorsunuz. 'Adil leydi, siz sevgilim bana hor görür gibi davranıyorsunuz'
dizesi çok doğru."
Anne güldü ve öpmesi için elini adama uzattı. William cebinden birkaç zar çıkartıp masaya attı.
Ona bir kadeh şarap doldurup yanına koydum. Sevdiğim adam yan odada karısıyla yatarken
William'a hizmet etmekten tuhaf bir teselli duydum. Kendimi kenara atılmış gibi hissediyordum
ve tek bildiğim bir tarafa tutunmam gerektiğiydi.
Gece yarısına kadar oynadık ama kral hâlâ ortalıkta yoktu.
"Ne dersin?" diye sordu William, George'a. "Geceyi onunla geçirmeyi düşünüyorsa biz de
yataklarımıza gidebiliriz."
BOLEYN KIZI ¦ 115 f
"Biz gidiyoruz," dedi Anne kararlı bir sesle. Buyurgan bir tavırla elini bana doğru açtı.
"Bu kadar erken mi?" diye yakardı Percy. "Ama yıldızlar geceleri çıkar."
"Şafak vakti ele kaybolur," diye karşılık verdi Anne. "Bu yıldız gece kendini gizlemeli."
Onunla gitmek üzere ayağa kalktım. Kocam bir an bana baktı. "Bana iyi geceler öpücüğü ver,
karıcığım," diye emretti.
Durakladım, sonra odanın karşısına yürüdüm. Yanağına soğuk bir öpücük kondurmamı
bekliyordu ama eğilip onu dudaklarından öptüm. Ona dokunur dokunmaz bana karşılık
verdiğini hissettim. "İyi geceler, kocacığım. Mutlu Noel-ler dilerim."
"İyi geceler, karıcığım. Bu gece yanımda sen olsaydın yatağım sıcacık olurdu."
Onaylarcasına başımı salladım. Söyleyecek hiçbir lafım yoktu. Elimde olmadan göz ucuyla
kraliçenin özel odasına, taptığım adamın karısının kollarında uyuduğu yere baktım.
"Belki sonunda hepimiz kendi karımıza döneriz," dedi William sessizce.
"Kesinlikle," dedi George neşeyle, kazandıklarını masadan şapkasına, oradan da ceketinin
cebine aktarırken. "Çünkü yaşamımızdaki tercihlerimiz ne olursa olsun birbirimizin yanına
gömüleceğiz. Beni düşünsenize, Jane Par-ker'la toprak olmaya can atıyorum."
Buna William bile güldü.
"Ne zaman peki?" diye sordu Percy. "O mutlu nikâh gün ü?"
"Yaz ortasından sonra bir vakit. O zamana kadar sabırsızlığımı dışa vurmazsam tabii."
llö ¦ Philippa Gregory
"Bol çeyizle gelecek," dedi William.
"Kimin umurunda?" diye haykırdı Percy. "Mühim olan
sadece aşk."
"Diyor krallığın en zengin adamlarından biri," dedi ağabeyim yüzünü buruşturarak.
Anne elini Percy'ye uzattı. "Siz ona aldırmayın, Lordum. Size katılıyorum. Mühim olan sadece
aşk. Ne olursa olsun, ben de böyle düşünüyoaım."
Kapı arkamızda kapanır kapanmaz, "Hayır öyle düşünmüyorsun," dedim.
Anne bana hafifçe gülümsedi. "Keşke ne söylediğime değil de kime söylediğime dikkat
etseydin."
"Northumberlandlı
Percy.
Northumberlandlı
Percy'yle
aşk
evliliği
yapmaktan
mı
bahsediyorsun?"
"Kesinlikle. Bu yüzden kocana istediğin kadar öyle aptal aptal sırıtabilirsin. Benim evlendiğim
seninkinden çok daha iyi olacak."
^afıar, 1523