hikâyesi örnek alınacak bir hikâyeyse kimse bu insanların ne kadar yükseleceğini tahmin
edemezdi.
Durumdan hoşnutlardı. Tarlaların sürülmesi nasıl gidiyor diye bakmak için atımla gezinirken
çizmelerindeki çamurları etrafa saça saça yanıma gelip tohumlarını nasıl ektiklerini
anlatıyorlardı. Onlarla ilgilenen bir mal sahibi olsun istiyorlardı ve diğerlerinin yokluğunda beni
bulmuşlardı. Ve çok iyi biliyorlardı ki, ürüne ilgi duyarsam pay sahibi olmaya ikna edilebilirdim.
Yatırım için kullanabileceğim kenara
BOLEYN KIZI ¦ 75
köşeye sakladığım bir miktar para olabilirdi ve o zaman hep birlikte refaha erebilirdik.
Bu laf üzerine atımın tepesinden güneşten kararmış yüzlerine bakarak bir kahkaha patlattım.
"Ama benim hiç param yok."
"Sen saraydaki büyük hanımlardan birisin," diye isyan etti içlerinden biri. Gözleri deri
çizmelerimdeki tertemiz püsküller, işlemeli semer, zengin duran elbisem ve şapkamın
üzerindeki broşta gezindi. "Üzerindeki giysiler bir senede kazandığım paradan daha fazla
eder."
"Biliyorum," dedim. "Öyle de kalacak. Üzerimde."
"Ama baban sana para veriyor olmalı, ya da kocan," dedi bir diğeri ikna etmeye çalışır gibi.
"Paranı iskambil kartlarına yatırana kadar kendi arazilerine yatır."
"Be