1846 yılının yazında güneyini dolaĢtıkları Somerset Adası, Prince of Wales Adası ve
Victoria Adası'na hiçbir Ģey bırakmamıĢlardı.
Ve Ģimdi, rüyasında -Ģimdi kendileri de buza saplanma tehlikesiyle karĢı karĢıya
kalan- altı kurtarma gemisinin Wellington Kanalından Kuzey Kutbu'na gitmeye kalktıklarını
görüyordu. Beechey Adasında hiçbir bilgi yoktu. Crozier, büyülü bir biçimde bir kırlangıç
gibi tepeden bakan gözleriyle Erebus ve Terör'ün bir buçuk yıl önceki yazda buzların
erimesiyle ilerledikleri Peel Kanalı'nın Ģimdi, bu geleceğe ait yazda, Beechey Adası ve
Barrow Boğazında seyreden tayfaların tüm görüĢ alanlarını kaplayan beyaz bir buz
örtüsüyle kaplı olduğunu gördü.
Franklin'in bu yöne gidebileceğini bile tahmin edemezlerdi. Emirlere uyduğu
akıllarına bile gelmezdi. Lancaster Boğazı'nda donma tehlikesi yaĢayan gemiler kuzeye
yöneleceklerdi. Sör John, eğer güneyden geçide ulaĢamazsa kuzeye, orada bulunduğu
varsayılan Açık Kutup Denizine yelken açma emrini almıĢtı.
Crozier üzülerek bu sekiz kurtarma gemisinin tayfalarının da Franklin'in kuzeye
gittiği kanısında olduklarını görüyor - burası kendilerinin geldiği yönün tam tersiydi.
Geceleyin uyanır. Kendi inlemesine. Bir ıĢık var ama gözleri ıĢığı göremediği için ne
olduğunu seslerden anlamaya çalıĢ K