Telmih Dergisi 1. Sayı Şiir, Hikaye, Makale, Fotoğraf | Page 28

AHMET MENTEŞ
||YASAK RÜYA YASASI||

Rüyalar da olmasa insan nasıl temaşa eder kendini? Geçen gün rüyamda gördüm zatımı.
Gözüm bir yerlerden ısırıyor zatıâlinizi dedim. Vahşileşme dedi .
El ele tutuşup yürümeye başladık. Bu kadar
çabuk samimi olabildiğim birini daha tanımıyorum. Demek ki insan, rüyada daha cana yakın
oluyor. Adımlarımız her adımda bir sonraki
adımın daha hızlı atılması gerektiğini söylese
de biz pek aldırmıyorduk bu sese. Henüz ismini
bile bilmediğim biriyle el ele dolaşmak sokaklarda… Bir tanıdık görse vallahi dillerinden
kurtulamayız dedi zatışahanem. Mevsim kış
olsa ve kar yağıyor olsa kar maskesi işimizi
görürdü. Şimdi bu havada taksak inzibatlar
kötü gözle nazar eylerler. Hatta içlerinde çok
saygıdeğer-tam bir görev a damı varsa tutup

sorguya bile çekebilir bizi. Sonra zindanlara
atarlar ve derler ki rüya görmek yasak. Gördüğünüz her rüyayla cezanız katlanır bir misli
daha.
Cezamızı çekmek üzere hücremize girdik. Öyle bir ihtişamlı girdik ki titredi hücredeki tüm böcekler. İki yana çekilip bir koridor
açtılar. Ellerinde meşaleler, balonlar, konfetiler… Karşılama mangası da yerini almıştı. İlk
adımımızla birlikte hoşgeldiniz efendiler marşını çalmaya başladılar. Zatı şahanem göğsünü
kabartmış hafif adımlarla ilerliyordu. Bir adım
TELMİH | 26 | SAYI:1 YIL:1