Czwórka Mieczy – Nieśmiertelność
Wielki człowiek, któremu stawia się pomnik, którego pamięć się czci, a dzieło
podziwia, na ogół już nie żyje cieleśnie, ale żyje nadal w swym pomniku. Oczywiście,
nie w sposób spiżowy ani marmurowy, ale jedynie duchowy – dzięki ludzkiej pamięci
o tym, którego rysy utrwala się w materiale odpornym na działanie czasu.
Pomnik ma przypominać o człowieku, który dokonał czegoś, za co należy mu się
uznanie i cześć. I tak naprawdę człowiek taki żyje nadal przede wszystkim w swym
dziele, wyrażającym go w sensie bardziej istotnym niż rysy twarzy utrwalone na pomniku.
Muzyka Chopina wciąż jest wykonywana i słuchana – to dzięki temu żyje on nadal. To ona jest dla
nas jego właściwą istotą. Reszta przeminęła – ta reszta to schorowane ciało, problemy materialne itp.
Jeżeli twórca pomnika właściwie zrozumiał swoje zadanie, to postarał się, żeby postać, którą
wyobraża jego rzeźba, wyrażała istotę rzeczy, tzn. tę muzykę i geniusz jej twórcy, bo tylko to jako
nieśmiertelne będzie trwać przez wieki.
Życie wieczne uzyskują w Nowej Jerozolimie zwycięzcy, którzy przeszli przez tygiel alchemiczny
ziemskich żywotów i wyszli z niego jako czyste złote w ogniu wypróbowane. Reszta na razie nie ma
do niej wstępu.
Tak również jest w świecie kultury i historii. Nie wszystkim stawia się pomniki. Większość to
zwykli zjadacze chleba. Geniusze, jakich wydaje ludzkość, przyczyniają się bardzo do przerabiania
ich w aniołów. Dlatego ludzkość słusznie czci swoich geniuszy.
Miecze, symbol żywiołu powietrza, to symbol komunikacji, udzielania się przez ducha innym
duchom. Muzyka przenika wprost do naszego wnętrza i wprawia je w podobny stan do tego, który
towarzyszył kompozytorowi przy jej tworzeniu. Jeśli odczuwamy tę muzykę głęboko, to znaczy, że
poruszyła ona w nas coś, co tam już było, choć tylko geniusz był w stanie wyrazić to w dźwiękach.
Miecze symbolizują sposób istnienia różny od materialnego – nie tylko sferę kultury, ale i sfery
niebiańskie, w których, jak wiadomo, rozbrzmiewa cudowna muzyka, wykonywana przez anioły na
anielskich instrumentach, trąbach, harfach itp.
Dwie odwrócone połówki karty wskazują na dwukierunkową relację pomiędzy światem duchowym
a doczesnym. Świat duchowy ma udział w twórczości ludzkiej, zsyłając inspirację. Do człowieka
należy wyrażenie tej inspiracji w twórczy i artystyczny sposób. I w istocie to, co tworzy ziemski
geniusz inspirowany przez świat duchowy, tworzone jest również na użytek tego duchowego świata.
Całkiem możliwe, że muzyka rozbrzmiewająca w niebie to muzyka Bacha, Mozarta i Chopina. W
greckim micie człowiek Marsjasz pokonał samego Apollina w grze na fletni, za co został odarty ze
skóry – z zewnętrznej nieistotnej powłoki – a więc sprowadzony do swojej czystej istoty, do boskiej
muzyki, płynącej z jego wnętrza.
80