Czwórka Pucharów – Miłość
Czwórka Pucharów przedstawia Jezusa Chrystusa z gorejącym sercem, a zatem
nawiązuje do innego elementu karty Świat niż Czwórka Kijów – do Oblubieńca,
którego gorejące serce widoczne jest na górze tego wielkiego arkanu.
Serce to oznacza miłość we wszystkich jej przejawach: do siebie samego, do partnera
płci przeciwnej, do dziecka, do rodziców, do przyjaciela, do rodaka, do każdego
człowieka jako bliźniego i do całej ludzkości, do zwierząt i roślin, do gwiazd na
niebie, do Boga – po prostu miłość wszechogarniającą.
Miłość ta jest zasadą przyciągania przeciwną wobec zasady odpychania, która konstytuuje osobny
byt, nieprzystępną jednostkową jaźń symbolizowaną przez kije. Jak osobny byt stanowi istotę zła,
egoizmu, tak miłość jest istotą dobra jako siły scalającej, altruizmu. Osobny byt odrywa się od
całości, od źródła, miłość kieruje zaś wszystko na powrót do źródła, do jedności.
Czwórka Pucharów wyraża więc to, co najistotniejsze na karcie Świat – zarówno łączenie się
jednostkowych duszyczek w jedną Oblubienicę, jak i miłosny stosunek łączący Boskiego Oblubieńca
z Ziemską Oblubienicą. Miłość uosobiona w Jezusie Chrystusie jest uznana za fundament całego
chrześcijaństwa. Nawet chrześcijańskie określenie Boga jako Trójcy, w której wyodrębniające się
osoby zlewają się w Jednego Boga, opiera się na miłości Ojca i Syna, którą jest Duch Święty.
Gorejące serce Chrystusa przedstawione jest jako promieniujące, jako energia udzielająca się na
zewnątrz, wychodząca poza siebie. W tym aspekcie jest to siła stwarzająca świat, ekspansja
światłości na zewnątrz, w ciemną przestrzeń. Za sprawą tej ekspansji poszczególne cząsteczki
światłości odrywają się i konstytuują w byty osobne, pozamykane w ciemnych otoczkach. A kiedy
następnie przełamując swe granice cząsteczki te łączą się na powrót w całość, wówczas zapewne
znowu ta całość musi rozpaść się na elementy i tak naprzemiennie kurczy się ona i rozpręża, zgodnie
z rytmem bijącego serca. Przyciągać może się tylko to, co uprzednio zostało odepchnięte.
Miłość w wymiarze kosmicznym jest nie tylko drugą fazą tego rytmu, powrotem, ale w równej
mierze wychodzeniem poza siebie ze swego bytu w sobie. Jest więc całością przedstawionego
procesu, a jeśli czymś nie jest, to nie jest tylko owym nieruchomym bytem w sobie. Bóg Stwórca –
Mag – stwarzając świat, stwarza sobie Oblubienicę, a więc podłożem aktu stwórczego jest miłość. A
stworzony świat jako urzeczywistniona w pełni Oblubienica to w tarocie wielki arkan Świat, a w
kabale szechina, Królestwo, czyli w istocie to samo, co Świat jako Oblubienica.
Dwie odwrócone połówki na tej karcie oznaczają, że miłość spełnia się ostatecznie jako ruch
dwustronny, od Oblubieńca do Oblubienicy (czyli z góry na dół) i od Oblubienicy do Oblubieńca
(czyli od dołu do góry).
79