kolejny cykl, czyli są one ogdoadą w określeniu monady. W konsekwencji dziesiątki są ogdoadą w
określeniu diady, po czym następuje przerwanie ciągłości zgodnie z tym, że po wielkim arkanie XIII
Śmierć, któremu przyporządkowane są Plutoniczne dziesiątki, droga prowadzi zawsze do wielkiego
arkanu XX Sąd.
Podział wielkich arkanów przyporządkowanych planetom na tetrady pokazuje, że „karty-bramy” są,
z jednym wyjątkiem, wariantami Kapłanki (jako Diady):
Monada
→
Diada
→
Triada
→
Tetrada
___________________________________________________________________________
Mag (Słońce)
→ Kapłanka (Księżyc) → Sąd (Merkury)
→ Świat (Wenus) →
Głupiec (Mars)
→ Pustelnik (Jowisz) → Koło Fortuny (Saturn) → Moc (Uran)
Wisielec (Neptun) → Śmierć (Pluton)
→ Sąd (Merkury)
→
→ Świat (Wenus)
Karty-bramy to jakby portale, pozwalające na przechodzenie do innych wymiarów. Pustelnik
dokonuje tego na chwilę, w medytacji. Śmierć jest zaś nieodwracalnym przejściem w inny wymiar.
Związek tej karty z Kapłanką zaznaczony jest w „Tarocie Apokalipsy” w ten sposób, że widoczna
jest tam ona jako Czarna Madonna. Z kolei po przejściu przez bramę Sądu, opuszcza się koło
narodzin i śmierci i osiąga najwyższy dla człowieka wymiar, którego symbolem jest Nowe
Jeruzalem. Jak widać na karcie Świat, do tego świętego miejsca wchodzi się przez „bramę” –
zgodnie z opisem w Apokalipsie (21, 12-13) tych bram jest dwanaście. Z kolei Kapłanka jest bramą,
przez którą ze świata duchowego wkracza się w wymiar materialny (Cesarzowa). Ocena życia
ziemskiego dokonywana jest z perspektywy zaświatowej (Sąd). W tym świecie ta zaświatowa
władza sądzenia przejawia się co najwyżej jako działanie Koła Fortuny, które zsyła nam zdarzenia
nie przez nas samych zaaranżowane. Realizacją celu, któremu służy życie na ziemi, jest oświecenie,
czyli stanie się Synem Bożym, przedstawione na karcie Moc. Ktoś oświecony może już trafić do
Nowego Jeruzalem, przedstawionego na karcie Świat. Chyba że działa według przykazania: „Kochaj
bliźniego swego jak siebie samego”, wówczas chce jeszcze pomóc innym w zrealizowaniu tego
samego celu i dalej się wciela, jak Głupiec. Głupiec jest Magiem rzuconym w ten świat, gdzie
zaczyna od przerabiania najbardziej prymitywnych lekcji, przedstawionych na piątkach. Ale
Wisielec, kolejne pojawienie się Maga w świecie, nie jest już Głupcem, lecz bodhisattwą.
W powyższej tabeli górny rząd przedstawia sekwencję czterech arkanów w ujęciu czysto
zaświatowym, jako jedynie początek i koniec, z pominięciem całej reszty, która nie trafia do nieba.
Środkowy pokazuje drogę na ziemi od Głupca do Oświecenia, a dolny – drogę powrotu z ziemi do
nieba, która częściowo dokonuje się na ziemi, ale kontynuowana jest już po drugiej stronie.
Jest to głębsze, ezoteryczne ujęcie struktury, na której oparte są blotki, odpowiadające poziomowi
wielkich arkanów. Blotki jako takie nie mają jednak tej ezoterycznej głębi i opisują pewne sprawy
związane z życiem w chrześcijańskim świecie po prostu tak