ON : Dopytujesz , zagłębiasz się w to . Jakoś nie widzę , żeby to miało głębszy sens …
ONA : Bez dopytywania się nie zobaczę sensu . Zależy mi na tym , żeby ten spektakl się udał , żeby coś powiedzieć ważnego za jego pomocą . Cały czas próbuję rozwikłać jaka potrzeba stoi za pisaniem takich listów , a musi być niezwykle silna skoro tylu ludzi to robi .
ON : Czy ja wiem …
ONA : Może po prostu przeczytasz mi jeszcze kilka listów . Mówiłeś , że jakieś zachowałeś …
ON : Wstyd się przyznać , ale kilka tak – zachowałem . ONA : Dlaczego „ wstyd się przyznać ”?
ON : Dlaczego , dlaczego … Słabość . Egotyzm . Megalomania . Sentymenty … Przerośnięte aktorskie ego .
ONA : To dawaj . Poczytajmy te wstydliwe kawałki . ON : I pokarmimy moje ego … dobrze , poczekaj …
„(…) Tak jak w reklamie , gdzie jej bohater w lunatycznym zaślepieniu bezwiednie i bezwolnie podąża za zapachem kawy , tak ja w teatrze podążam za słowami aktorów , za historią . Wchodzę w świat , który staje się na moich oczach i zupełnie nie wiadomo kiedy już jestem w środku . Otacza mnie atmosfera i jestem w jednym wszechświecie z aktorami – we wszechświecie , który staje się i realizuje w nas . Myślę , że to wielki dar . Czasem zdarza się , że opowieść jest niechlujnie lub nieczytelnie poprowadzona , nie zabiera mnie w żadną podróż . Wtedy nudzę się i choć słucham , to nic się nie wydarza . Wiem , że są ludzie , którzy zawsze zachowują dystans , potrafią obserwować chłodnym okiem scenę . Widzą nie postaci , tylko pracujących zawodowców . Oceniają środki , rytmy i efekty pozostając poza obrębem scenicznego świata . I chociaż to oni właśnie piszą dobre recenzje to żal mi ich . Wiele tracą . To dar móc się przenieść , teleportować i naprawdę doświadczać stwarzanych na scenie emocji . One oplatają mnie , zagarniają i rezonują ze mną i we mnie . Tej teatralnej przyjemności z niczym nie da się porównać . (…)”
Idzie do sypialni , słychać jak coś szeleści , coś spada , on wraca z listami . Podaje jej koperty .
ON : Proszę bardzo .
ONA wyjmuje pierwszy list rozkłada go , ogląda , cicho czyta : Szanowny Panie .... albo nie … proszę cię ( podaje mu list ) Ty przeczytaj .
10