Rendez-vous en France - Ελλάδα Rendez-vous en France 2017 | Page 9

I
Συγχωρήστε με ,έχω μια απορία: εξακολουθείτε να ζείτε στο
Παρίσι;
Η αγάπη μου για το Παρίσι γεννήθηκε εδώ και πολύ καιρό. Στη
θέση που είναι τώρα η Beaubourg, για τέσσερα χρόνια υπήρχε ένα
τεράστιο εργοτάξιο, όπου πήγαινα κάθε μέρα. Νομίζω πως μόνο μια
μέρα δεν πήγα.
Από το Λονδίνο μετακόμισα μόνιμα στο Παρίσι, πρώτα στην οδό
Danton 5 και στη συνέχεια εδώ στο Marais, στην οδό Sainte-Croix
της Bretonnerie. Στη συνέχεια ήρθαμε στην οδό des Archives, όπου
μεταφέρθηκε επίσης το στούντιο και τέλος, στην Place des Vosges
όπου εξακολουθώ να ζω. Έτσι ζούσα πάντα εδώ σε αυτήν την περιοχή,
που δεν έπαψε ποτέ να είναι η σκηνή του εγκλήματος.
Αγαπάτε τα εργοτάξια;
Ως παιδί περνούσα τις ημέρες στο εργοτάξιο με τον πατέρα μου
Carlo, ο οποίος ήταν κατασκευαστής. Σας διαβεβαιώνω πως όποιος
ανατρέφεται σε εργοτάξιο, εκείνο τού αφήνει βαθιές μνήμες και την
ιδέα ότι το κτίσιμο είναι μια εξαιρετική δραστηριότητα. Τα πρώτα μου
έργα δεν μπορούσαν να χαρακτηριστούν ‘αρχιτεκτονική’, πιο πολύ
πειράματα σε κτιρία. Και φυσικά, ενώ ο πατέρας μου έχτιζε με τούβλο,
εγώ έχτιζα με χάλυβα. Το στοίχημα ήταν να κάνεις κάτι ελαφρύ. Αυτή
η παράξενη πρόκληση ενάντια στο νόμο της βαρύτητας, μια έννοια-
άλμα που οδηγεί ενστικτωδώς στο να εργαστείς στη γη του φωτός και
της διαφάνειας.
Η αρχιτεκτονική σας είναι βιώσιμη;
Είναι σημαντικό να μιλήσουμε για τη βιωσιμότητα της αρχιτεκτονικής
αλλά πρέπει να καθορίσετε το νόημα. Είναι η κατανόηση της φύσης,
να παρατηρείς τη χλωρίδα και την πανίδα, να τοποθετήσεις κτίρια κι
εγκαταστάσεις σωστά, να εκμεταλλευτείς το φως και τον αέρα
Αυτό σημαίνει βιωσιμότητα, ένας όρος που είναι πολύ της
μόδας σε έναν κόσμο που έχουμε αποδυναμώσει;
Η βιωσιμότητα είναι να σκεφτούμε πως θα οικοδομήσουμε το μέλλον,
λαμβάνοντας υπόψη μας όχι μόνο τη φυσική αντοχή του κτιρίου, αλλά
και τη στυλιστική του δύναμη στις μελλοντικές του χρήσεις και την
αντοχή του στον πλανήτη και τους ενεργειακούς του πόρους .
Επιστρέφουμε στο Beaubourg. Όχι μόνο είχε να στεγάσει τη
σύγχρονη τέχνη, αλλά στο μουσείο λάμβαναν χώρα και άλλες
δραστηριότητες
Ήταν ιδέα του Georges Pompidou, ενός φωτισμένου πρόεδρου.
Είπε: «Θα μού άρεσε να έχει το Παρίσι ένα πολιτιστικό κέντρο, όπως
έχουν ήδη προτείνει οι Ηνωμένες Πολιτείες με μεγάλη επιτυχία κατά
διαστήματα. Ένα χώρο που θα είναι μουσείο και κέντρο δημιουργίας,
όπου οι εικαστικές τέχνες θα συνδυάζονται με μουσική, ταινίες,
βιβλία, αναζήτηση ήχου και ούτω καθεξής. Το μουσείο δε μπορεί να
είναι Σύγχρονης
Τέχνης, δεδομένου ότι έχουμε το Λούβρο. Η βιβλιοθήκη θα
προσελκύσει χιλιάδες αναγνώστες οι οποίοι με τη σειρά τους θα
έρθουν σε επαφή με τις τέχνες.
ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΦΆΝΕΙΑ. ΕΊΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΌ ΝΑ ΜΙΛΉΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΕΙΦΟΡΊΑ
M A G A Z I N E
7