Recenzje i noty bibliograficzne
171
W następnym artykule Małgorzata Pankowska-Dowgiało opisuje, jak można
opracowywać fotografie, powołując się m.in. na decyzję nr 8 Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych z dnia 24 kwietnia 2006 r. w sprawie wprowadzania
wskazówek metodycznych dotyczących zasad opracowywania fotografii w archiwach państwowych.
Warto podkreślić, że w wyżej przedstawionych dwóch artykułach autorki przy
definiowaniu materiału archiwalnego odwoływały się do Polskiego Słownika Archiwalnego pod redakcją Wandy Maciejewskiej lub przepisów archiwalnych.
W trzecim artykule dotyczącym opracowania Maciej Melon skupia się przede
wszystkim na opisie archiwalnym materiałów audiowizualnych, a szczególnie
relacji świadków, które podzielił na podstawowy i szczegółowy. Pierwszy jest
planem minimum i powinien zawierać dane dotyczące relacji osoby nagrywanej
oraz streszczenia. W odróżnieniu od drugiego nie zawiera on transkrypcji nagrania minuta po minucie. Autor oprócz metody stosowanej w Archiwum Historii
Mówionej Ośrodka KARTA i Domu Spotkań z Historią przytacza sposób opisu
z Visual History Archive.
Artykuł Joanny Łuby dotyczący digitalizacji stanowi ważne uzupełnienie publikacji na ten temat, które do tej pory ukazały się w Polsce. W żadnej z nich nie
poświęcono tyle miejsca wzbogaconego ilustracjami obrazującymi najczęściej
popełniane błędy przy skanowaniu, szczególnie w początkowej fazie praktykowania (J. Łuba s. 117-119). Wskazane przez autorkę rozwiązanie zapisywania
plików w formatach bezstratnych na nośnikach zewnętrznych (J. Łuba, s. 116)
raczej powinno się traktować jako backup, czyli kopię zapasową, a nie wieczystą
archiwizację, jak to zostało opisane. Ta druga powinna gwarantować w przyszłości nie tylko przetrwanie pliku, ale co najważniejsze dostęp do informacji w nim
zapisanej i wymaga bardziej złożonych czynności.
Dwa kolejne artykuły: Moniki Lipki i Małgorzaty Pankowskiej-Dowgiało poruszają problem przechowywania analogowej dokumentacji aktowej oraz fotografii
i prezentują podstawowe wskazówki w tym zakresie.
Artykuł Katarzyny Ziętal odnośnie udostępniania materiałów archiwalnych
w sposób tradycyjny oraz w Internecie wskazuje na najważniejsze i zarazem
najtrudniejsze problemy z tym związane. Jednak szczególnie ten drugi typ upowszechniania archiwaliów, który dla archiwów społecznych mógłby stanowić
rozwiązanie problemów lokalowych czy krótkich godzin otwarcia pracowni jest
bardzo mocno ograniczony ze względu na obowiązujące w Polsce przepisy prawa
autorskiego oraz ustawę o ochronie danych osobowych.
W zamykającym publikację artykule Marcin Wilkowski wskazuje, z jakich
elementów i jaką głębię informacyjną powinna mieć strona internetowa archiwum
społecznego. Autor podaje również wybrane rekomendacje odnośnie budowania
rozwiązań internetowych, promocji w Internecie oraz przykłady darmowego