170
Recenzje i noty bibliograficzne
nia pamiątek gromadzonych przez osoby prywatne – Cyfrowe Archiwum Tradycji Lokalnej, który jest realizowany we współpracy z bibliotekami gminnymi.
W kolejnym artykule Tomasz Czarnota zauważa, że archiwistyka społeczna nie należy do popularnych problemów badawczych i nie jest eksponowana w kształceniu akademickim archiwistów, a poruszana raczej tylko marginalnie. Autor tłumaczy to podporządkowaniem ofert edukacyjnych uczelni potrzebom rynku pracy i trudnością prowadzenia badań w tym zakresie( T. Czarnota, s. 41-42).
Następnie Joanna Łuba zwraca uwagę na potrzebę zainteresowania się osobami prywatnymi oraz organizacjami polonijnymi na obczyźnie, które wraz z wiekiem ich członków zaczynają znikać, podobnie jak i gromadzone przez nich materiały. Jako przykład działalności w tym obszarze autorka przytacza współpracę Ośrodka KARTA z Archiwum Fotograficznym Instytutu Polskiego i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie.
Na pewno warto też zajrzeć do jeszcze jednego artykułu M. Wilkowskiego na temat drugiego życia skanów. Ukazane zostało ich wykorzystywanie w celach nieprzewidzianych przez udostępniającego oraz związaną z tym dekontekstualizację przekazu historycznego w nich zawartych( M. Wilkowski, s. 53-57).
W części podręcznikowej Monika Lipka zwraca uwagę na kryteria kształtowania i strategie pozyskiwania zasobów archiwów społecznych( np. własne inicjatywy, współpraca z innymi podmiotami, zakup) oraz podkreśla rolę aktywnego działania przy pozyskiwaniu materiałów.
Następnie Dominik Czapigo szczegółowo opisuje, jak należy realizować nagrania wspomnień świadków i uczestników wydarzeń o znaczeniu historycznym. Podaje praktyczne porady, po zapoznaniu się z którymi można od razu rozpocząć tego rodzaju działalność dokumentacyjną.
Dalej Joanna Michałowska rozpoczyna część podręcznikową odnoszącą się do opracowania. Autorka porusza problematykę dotyczącą dokumentacji aktowej podzielonej na kolekcje: tematyczne, środowiskowe, osobiste i spuścizny archiwalne. Przedstawione etapy opracowania odpowiadają przedstawionym w rozdziale czwartym podręcznika Metodyka archiwalna pod redakcją S. Nawrockiego i S. Sierpowskiego( Poznań 1998, wyd. 3 zmienione i poszerzone), choć nie są w pełni identyczne: np. na etapie rozpoznawania przynależności zespołowej dodano porządkowanie wstępne 1. Segregacja kryje się pod przeglądem zawartości, klasyfikacja akt i nadanie im układu pod formowaniem jednostek aktowych( J. Łuba, s. 88-89). Sugerowany model inwentarza( J. Łuba, s. 88-89) zawiera dodatkowo jako szósty element bibliografię w porównaniu z cytowanym wcześniej podręcznikiem metodycznym. W przypadku inwentaryzacji opisy archiwalne podawanych przykładów stworzone zostały w oparciu o ISAD( G), czyli Międzynarodowy Standard Opisu Archiwalnego( J. Łuba, s. 87-88).
1
Obejmuje rozpoznanie zawartości akt( uporządkowanie, kompletność) oraz ich stan fizyczny.