6
Ενεργειακή Φτώχεια στην Ελλάδα
ΣΥΝΟΨΗ
Ως « ενεργειακή φτώχεια » ορίζεται διεθνώς η αδυναμία πρόσβασης σε βασικές ενεργειακές υπηρεσίες , όπως είναι ο ηλεκτρισμός , το φυσικό αέριο , η θέρμανση , η ψύξη κ . ά . Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας ( International Energy Agency ), υπολογίζεται ότι πληθυσμός μεταξύ 1,3 και 2,6 δισ . ανθρώπων στον πλανήτη ζει σε συνθήκες ενεργειακής φτώχειας 1 , με πολλαπλές αρνητικές επιπτώσεις ( κοινωνικές , οικονομικές και περιβαλλοντικές ) σε επίπεδο ατόμου , αλλά και κοινωνίας .
Σύμφωνα με μελέτη του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Απόδοσης Κτιρίων ( Buildings Performance Institute Europe – BPIE ) 2 , ο αριθμός των ενεργειακά φτωχών πολιτών στην Ευρώπη κυμαίνεται από 50 έως 125 εκατομμύρια . Παρά τη σοβαρότητα του προβλήματος , δεν υπάρχει ακόμα σε ευρωπαϊκό επίπεδο ένας κοινός ορισμός , αλλά ούτε και αποσαφηνισμένα κριτήρια για τον προσδιορισμό αυτών που ζουν σε κατάσταση ενεργειακής φτώχειας . Οι υφιστάμενες προσεγγίσεις για τον ορισμό του φαινομένου βασίζονται σε ποσοτικούς δείκτες , όπως π . χ . το ποσοστό των δαπανών του νοικοκυριού για ενεργειακές ανάγκες σε σχέση με το εισόδημά του και το επίπεδο του εισοδήματος σε σχέση με το όριο της φτώχειας ( προσέγγιση του 10 %, « χαμηλό εισόδημα – υψηλές δαπάνες », « όριο ελάχιστου εισοδήματος », και ποιοτικούς δείκτες ( συναινετική προσέγγιση ). Επίσης , δεν υπάρχει ειδική πολιτική της ΕΕ με στόχο την καταπολέμηση της ενεργειακής φτώχειας , παρόλο που από το 2009 και μετά άρχισαν να γίνονται άμεσες ή έμμεσες αναφορές της σε πολλές εκθέσεις , νομικά κείμενα και ανακοινώσεις .
Energy poverty is defined as the lack of access to basic energy services such as electricity , gas , heating , cooling , etc . According to the International Energy Agency , it is estimated that 1.3-2.6 billion people on the planet experience energy poverty 1 , thus suffering of its multiple adverse effects ( social , economic and environmental ), which also apply on a society level .
According to a study conducted by the Buildings Performance Institute Europe 2 , the estimated number of energy-poor citizens in Europe is between 50 and 125 million people . Despite the severity of the problem , a common definition at European level is not yet in place , nor are there specific criteria for identifying those suffering from energy poverty . Existing approaches for the definition of the phenomenon are based on quantitative indicators such as the proportion of household expenditure on energy in relation to their income or its relation to the poverty line after paying for energy services ( the 10 % approach , « low income – high costs », « minimum income limit »), and qualitative factors ( consensus approach ). Moreover , there is no specific EU policy with regard to combating energy poverty , even though several , direct or indirect , references have been made since 2009 on EU legal documents and announcements .
1
International Energy Agency ( Δεκέμβριος 2015 ): Modern Energy for All . Διαθέσιμο στο : https :// goo . gl / A1snNf
2
Buildings Performance Institute Europe ( Μάιος 2014 ): Αlleviating Fuel Poverty in the EU . Διαθέσιμο στο : https :// goo . gl / BDzBYZ
1
International Energy Agency ( December 2015 ): Modern Energy for All . Available at : https :// goo . gl / A1snNf
2
Buildings Performance Institute Europe ( May 2014 ): Alleviating Fuel Poverty in the EU . Available at : https :// goo . gl / BDzBYZ