56
Ενεργειακή Φτώχεια στην Ελλάδα
Σε ό , τι αφορά τη δομή της συγκεκριμένης ενότητας , αρχικά παρατίθενται προτάσεις γενικής πολιτικής που κρίνονται ως απαραίτητα συστατικά στην προσπάθεια χάραξης μιας ολοκληρωμένης εθνικής πολιτικής για την αντιμετώπιση του φαινομένου . Στη συνέχεια , παρουσιάζονται εξειδικευμένες προτάσεις και δράσεις στα παρακάτω τρία πεδία-κλειδιά :
• ενημέρωση και εκπαίδευση ,
• αύξηση της ενεργειακής αποδοτικότητας των κτιρίων , και
• αξιοποίηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας . Ο συνδυασμός των πολιτικών και δράσεων που αναφέρονται μπορεί να αποτελέσει ένα εξαιρετικό εργαλείο επανεκκίνησης της ελληνικής οικονομίας σε τομείς που σχετίζονται με την οικοδομική δραστηριότητα , αλλά και με άλλους κλάδους και τομείς της οικονομίας , ανοίγοντας έτσι νέους επαγγελματικούς ορίζοντες και προοπτικές σε νέους ανθρώπους . Επιπρόσθετα , παρόλο που οι προτάσεις εστιάζουν στην ανακούφιση νοικοκυριών που πλήττονται ή βρίσκονται σε κίνδυνο ενεργειακής φτώχειας , αυτές θα μπορούσαν να προσαρμοστούν ώστε να τύχουν ευρύτερης εφαρμογής , ωφελώντας ένα μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας .
6.1 . αλλαγέσ στην πΟλιτική – νέΟι πΟλιτικΟί άξΟνεσ
Η σημερινή κοινωνική πολιτική για την ανακούφιση των νοικοκυριών που πλήττονται από ενεργειακή φτώχεια ( επίδομα θέρμανσης , κοινωνικό οικιακό τιμολόγιο ) παρουσιάζει δύο σημαντικά μειονεκτήματα : αφενός , δεν συνάδει με τους στόχους και τις δεσμεύσεις της Ελλάδας ως κράτους-μέλους της ΕΕ σε σχέση με την κλιματική αλλαγή και , αφετέρου , παρεμποδίζει την ενεργή συμμετοχή των καταναλωτών μέσα από ενημέρωση και εκπαίδευσή τους προς περιβαλλοντικά φιλικές πρακτικές , αφού ουσιαστικά επιδοτείται η κατανάλωση ορυκτών καυσίμων . Παράλληλα , η εφαρμοζόμενη ενεργειακή πολιτική , με προγράμματα για την εξοικονόμηση ενέργειας στα κτίρια και την προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ( ΑΠΕ ), δεν λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα πιο φτωχά νοικοκυριά στη συγκέντρωση των απαραίτητων πόρων για την πραγματοποίηση επενδύσεων στους τομείς αυτούς .
Είναι σημαντικό , λοιπόν , να διαμορφωθεί μια νέα συνεκτική και ολοκληρωμένη στρατηγική για την εξάλειψη της ενεργειακής φτώχειας , η οποία θα αντιμετωπίζει ολιστικά το πρόβλημα μέσα από ένα ενιαίο πρίσμα κοινωνικής , περιβαλλοντικής και ενεργειακής πολιτικής που συνδυαστικά θα επιδιώκει την επίτευξη :
• κοινωνικών στόχων ( πραγματική ανακούφιση νοικοκυριών μέσω της οριστικής εξόδου τους από την ενεργειακή φτώχεια , δημιουργία βιώσιμων και αξιοπρεπών θέσεων εργασίας ),
• περιβαλλοντικών στόχων ( βελτίωση των περιβαλλοντικών συνθηκών , μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης ),
• ενεργειακών και κλιματικών στόχων ( μείωση κατανάλωσης ενέργειας , αύξηση της συμμετοχής των ΑΠΕ στην παραγωγή ενέργειας και ηλεκτρισμού , μείωση αερίων θερμοκηπίου ),
• δημοσιονομικών στόχων ( εξυγίανση των δημοσιονομικών της χώρας ) με δίκαιο και βιώσιμο τρόπο κι όχι στη βάση βίαιων περικοπών , και
• ενίσχυση των κοινοτικών κι αποκεντρωμένων μοντέλων παραγωγής ενέργειας , στο πλαίσιο ενός νέου οικονομικού και παραγωγικού μοντέλου .