Rubrika VEç
Kristi
Çunga
27
“
Në vend që koha
të kontribuonte
në formin e një
tradite ku edhe
në Shqipëri
organizohet një
event prestigjoz
për artin
bashkëkohor; edhe
pse pjesa më e
madhe e popullsisë
jeton në mizerje
dhe nuk i hyn fare
në punë arti.
çështje menaxheriale
jo domosdoshmërisht
u përket artistëve.
Përkundrazi, një “demokraci”
e tillë hap shtigjet për
një debat popperian, me
protagonizëm individual
apo klanor dhe pa dobi
për vetë artin. Shumë
artistë që mbronin pa
negociata idenë e ruajtes
së traditës, nuk ishin fare të
pranishëm në diskutimin
e Ministrisë. Duke patur
parasysh numrin e vogël
të pjesëmarrësve, zhurma
që u krijua nga ky debat
ishte më mbresëlënëse në
sensin spektakolar se sa
në atë zanor. Konkretisht,
megjithëse ideja
kryesore rrihte pikërisht
tek vazhdueshmëria e
konkursit, ajo ishte e
pamjaftueshme. Ndër ta spikatën artistët
bohem-liberalë që nuk donin gjë nga tutela
e Shtetit dhe mund t’ia dilnin të vetëm; e deri
tek ata menaxherë arti që ishin të gatshëm ta
vazhdonin organizimin e konkursit pa as edhe
një fond shtesë, dmth me mjete rrethanore.
A thua vallë se çdo artist vendas ka aksesin e
Kryeministrit për të hapur ekspozitë personale
në galeritë më famoze të Parisit. Edhe pse
ky