28
N
jё mjegull kishte pushtuar tё gjithё vendin aq sa e kisha
tё vёshtirё pёr tё parё se ku isha duke shkelur, madje
ndjeja kёmbёt e mia teksa pёrfundonin herё pas here
nё ndonjё gropё pёr shkak se rruga ishte shtruar ne
kohёn e fushatave elektorale dhe gjendja e punimeve,
gjithnjё fillon e shfaqet mё pas. Eh, ç’rёndёsi kishte kjo!!!
Isha ngritur me njё humor qё rrallё mё ndodhte tё ngrihesha, vetёm
qeshja. Madje edhe kur pёrplasja kёmbёn pёr shkak tё rrugёs sё
prishur, qeshja si njё e çmendur. Por unё as qё nuk e mendoja se
çfarё do tё mё ndodhte. Ky ishte thjesht fillimi naiv i njё dite tё bukur.
Po nisesha drejt autobuzit si zakonisht isha vonё por ç’tё bёja, pёrse
shkolla duhet tё fillonte aq herёt dhe tё mbaronte aq vonё , asnjёherё
nuk e kisha kuptuar. Teksa po ecja drejt stacionit pashё se nё anёn
tjetёr tё rrugёs po afrohej njёra. Tё them tё drejtёn nuk ma kishte
qejfi tё dёgjoja atё, qё nuk pushonte kurrё sё foluri, aq mё tepёr
fliste me zё tё lartё dhe ndihesha nё siklet nga prania e saj. Flistefliste-fliste dhe nuk pushonte… E njihja prej kohёsh dhe gjithmonё
pёrpiqesha t’i shmangesha kur e shikoja. Ndaj sapo e pashё mendova
tё fshihesha diku pas grupit tё njerёzve, tё cilёt prisnin autobuzin.
Ajo po afrohej dhe unё fhihesha dhe mё tepёr dhe ula disi kokёn pёr
tё mos u dukur, nuk do lejoja tё ndeshesha me tё. Mora frymё thellё
duke e ditur se ajo nuk kishte se si tё mё shikonte. Papritur dёgjova
njё zё çjerrёs dhe tё lartё qё mё pёrshёndeti: “Mirёmёngjes Ani”.
Doja tё shpresoja qё nuk ishte ajo, por po. Ktheva kokёn pashё atё
dhe buzёqeshjen e saj tmerruese. Pёrmblodha veten dhe i ktheva njё
tё buzёqeshur nё formё ngёrdheshje. Ky ishte maksimumi qё mund
tё bёja. Mirёmёngjes ia ktheva pastaj, dhe e mbylla me kaq duke u
pёrpjekur pёr ta shmangur. Fillova tё lutesha, Perёndi tё lutem ma
largo nga rruga ime, ta premtoj qё do sillem mё mirё nё vazhdim.
Ta premtoj… Nuk e di pse kisha pёrshtypjen se Perёndia nuk do
mё dёgjonte kёsaj herё pikёrisht sepse unё nuk e doja atё afёr. Nё
fakt nuk ёshtё se nuk e doja , madje nuk e urreja, nuk e kisha inat,
thjesht mё vinte turp prej saj nga mёnyra si sillej, e megjithatё ishte
njё formё e tё mosdashurit dhe kjo. Sidoqoftё autobuzi erdhi dhe
unё isha gati pёr tё hipur nё tё, nё mёnyrё qё t’i shmangesha asaj nё
fakt. Ajo mё buzёqeshi sёrish, dhe tha: “Ani sa mirё qё gjetёm njёra
– tjetrёn, tё paktёn do kalojmё mirё bashkё”. Qesha dhe mendova,
ti mё gjete, po tё ishte pёr mua, do ecja nё kёmbё vetёm qё tё mos
qёndroja me ty, por ç’tё bёj se jam tepёr vonё. U drejtova drejt derёs
sё fundit dhe ajo mё ndiqte kёmba-kёmbёs. Por dera nuk po hapej
sepse ishte e prishur, atёherё shkova pёr tё hipur te dera e mesit. Aty
ndodhej njё turmё njerёzish tё cilёt dёshironin tё hipnin nё autobuz.
Doja tё hipja por nё anёn tjetёr nuk e doja atё afёr. “Mё qёndro
afёr, mё fliste, qё tё gjejmё njё vend pёr t’u ulur”. Nuk ka problem i
thashё, sikur edhe nё kёmbё tё qёndroj pёr mua ёshtё mirё. “Jo mi
jo, do gjejmё vend se s’bёn” thoshte ajo. Nuk ka rёndёsi i fola shkurt,
dhe nё moment qё po bёheshin gati pёr tё hipur njerёzit, bёra njё
lёvizje tё shpejtё dhe iu drejtova derёs sё parё.
Dyert u mbyllёn dhe mendova se makthi mbaroi. Fillova tё çlirohesha,
sepse sapo i kisha shpёtuar por jo. Dёgjova qё tek dera e parё dikush
po trokiste fort nё nё dhe thёrriste me tё madhe. “Hape derёn po
tё them. ” Zёri çjerrёs filloi tё ngrihej dhe mё tepёr, nuk ka mundёsi
mendova , nuk mund tё jetё ajo. Kishte ardhur pas meje. Ishte ajo.
Dera u hap. Shoferi i foli ashpёr , duke i thёnё “Nuk tё mjaftoi vendi nё
mes por doje tё vije kёtu?! “Ti bёj punёn tёndё , mos u merr me gjёra
qё nuk tё pёrkasin, se unё kisha shoqen kёtu dhe nuk do e lija vetem”.
Thёrriste ajo dhe mё fort, pёr njё moment mё erdhi ta kap dhe ta
hedh nga dritarja. I gjithё autobuzi po mё shikonte mua, dhe unё nuk
reagoja aspak. M’u afrua. Hej shoqe e shikon qё nuk tё lashё vetёm
, e pashё mё njё buzёqeshje tmerrёsisht tё shtirur, dhe nuk fola. Ajo
u afrua dhe fliste me zё tё lartё duke mё treguar mbi pushimet qё
kishte pasur nё Venecia. Tregonte pёr transportin atje dhe pёr sjelljen
e njerёzve. Fliste me njё zё tё lartё çjerrёs duke thёnё: “ Kёnaqeshe
me njerёzit nё autobuza atje, jo si kёtu, njerёz tё trashё , tё palarё
a
Page Name