F
ilmi i animuar, të cilin mund ta gjeni pa shumë
vështirësi, Pika dhe Vija, film i drejtuar nga i
madhi Chuck Jones dhe narracion nga aktori
Anglez Robert Morley, është fitues, dhe me
të drejtë, i një çmimi OSCAR në vitin 1965
për kategorinë Filmi më i mirë i Animuar. I
bazuar në tregimin fantazi-satirike me titull Flatland:
Një romancë e shumë dimensioneve shkruar nga Edwin
Abbott Abbott (tregim i cili mund lexohet lehtësisht
dhe krejt falas duke ndjekur këtë link), “Pika dhe Vija”
tregon historinë romantike e dy formave gjeometrike duke u përshtatur kontekstit të idesë së kontekstit (pra
që bëhet fjalë për forma dhe jo njerëz por duke u dhënë
atyre shprehimisht fjalë dhe ndjenja njerëzore) në një
trajektore interesante, djali njeh vajzën, e humb paskësaj
atë, në fund e rifiton atë (duke zbuluar më të mirën tek
vetja) dhe duke e përshkruar atë me doza komentari
sociologjik, përshkrim dhe mënyrë e të komentuarit e
cila rrezaton po të njëjtin efekt sot e kësaj dite,
edhe pas më shumë se pesëdhjetë vjet pas
prodhimit. Një mënyrë e të parit të filmit
“Pika dhe Vija” është përmes historisë
së “triumfit të ‘peshkopit’”, ku
ndodhur në një qoshe të ankthshme
(ashtu sikurse do ishte dikush që
nuk është shumë “popullor”) Vija
duhet të matet me dredharakut
shumë popullor Squiggle, për rival
që është, në ndjenjat që ndajnë të
dy për Pikën me trille.
Filmi nis me një përshkrim që Vija i
bën vetes duke e quajtur formën e tij
“ngrirë si një shkop… i mpi